vrijdag 21 december 2007

Kattenmiserie

In onze straat verdwijnen er steeds meer en meer katten. Wijzelf hadden ook een kat Minou. Onze kat is een paar maanden later in een val getrapt. Hij moest dringend naar de dierenarts. Hij had een poot gebroken. Na negen maanden, als hij er bijna bovenop was, kwam hij halfdood voor onze deur, hij was geschoten. Hij is dood gegaan.
Een overbuur uit onze straat had vier katten. Twee katten verzorgde hij heel goed, maar de andere twee katten kregen bijna niks te eten. Eén van die kleine katten kwam eens doodziek voor onze deur. We probeerden hem zo goed mogelijk te verzorgen. Hij wilde maar niet genezen. We moesten van mijn moeder de kat terugbrengen. De kat gingen zij naar de dierenarts brengen. Normaal kon hij niet genezen. Vanaf toen hadden we er nooit meer iets van gehoord. Normaal is hij nu dood.
Er verdwijnen steeds katten in onze straat. Niemand weet hoe dat komt.

Kevin
klas 5

donderdag 20 december 2007

Zoeki

Toen ik bij mijn nieuwe pleegmama kwam, is het eerste wat ik zag een hondje. Ik ging er direct naar toe en ging spelen, omdat ik altijd al een hondje wilde hebben.
Dus ik dacht nu ga ik een hondje hebben. Ik was zo blij omdat ik vroeger geen hondje mocht hebben van mijn mama. Je hebt daar te veel last mee zei ze maar dat vond ik niet! Ik hou zo van honden, omdat je er echt mee kan spelen en ze geven ook pootjes en dat vind ik er ook leuk aan,het zijn net als mensen. Wel mijn hond is een kleine Havanees. Hij noemt Zoeki omdat hij vroeger altijd zoek was. Hij liep altijd weg. Stoute hond hihi. Maar nu niet meer, dus brave hond!

Darcy

klas 6

dinsdag 18 december 2007

Kerstmis

In de klas is er al een volledige kerstsfeer. Er staat al een kerstboom met slingers en lichtjes. Het enige wat ontbreekt zijn de pakjes … hihi. Kerst vind ik het gezelligste feest. Iedereen van de familie komt samen. We zingen kerstliedjes en krijgen cadeautjes. Maar het belangrijkste vind ik dat er vrede is op Kerstmis. Want de geboorte van Jezus is een tijd van vrede. Ik vind het ook wel erg dat er zoveel oorlog is en daarom moet Kerstmis een teken blijven van vrede. Ik hoop dat al dat vechten eens ophoudt! Een dag zonder oorlog zou de beste Kerstdag ooit zijn.
Ik ga ook graag naar de kerstmarkt. Dat is ook wel eens leuk, alle lichtjes in het stad en overal muziek. Maar wat ik het liefst doe, is een lekkere wafel eten. Zo een met veel slagroom want die van op de kerst markt zijn de beste omdat ze vers worden gebakken.
Voor mij is Kerstmis ook nog eens het tofste en leukste feest!
Ik wens iedereen alvast een prettige Kerstmis en hopelijk vallen er dit jaar eens sneeuwvlokjes!

Brecht
Klas 6

maandag 17 december 2007

Paulette

Ik wou al heel lang een kat hebben. Maar dat kon jammer genoeg niet. Want mijn papa was allergisch aan kattenhaar. Ik heb weken lang zitten zeuren tot op een dag. Ik vroeg het voor de zoveelste keer en eindelijk mocht ik een katje voor mijn verjaardag. Toen ik jarig was, gingen we naar het dierenasiel. Het was moeilijk om te kiezen maar na een tijdje wist ik zeker welk katje ik wou. Ik noemde haar Paulette. Thuis speelde ik er heel veel mee. Tot op een dag kwam ik thuis van het Cactusfestival. Ik liep direct naar de gang want mijn katje zat altijd in de gang als wij weg gingen. Ik keek naar de ene kant daar was niemand te zien. Ik keek naar de andere kant, ik schrok! Onze achterdeur stond op een kier en er lag bloed aan de deur. De tranen kwamen in mijn ogen. Toen we weg gingen had ik de deur vergeten op slot te doen. Wat dom van mij. De harde wind had de deur open geblazen. Er moest een of ander dier naar binnen geglipt zijn en mijn katje meegenomen hebben! Ik was bang en verdrietig. Ik wist ook dat er maar een hele kleine kans was dat mijn kat nog in leven was. Even later wisten we welk beest mijn kat had mee genomen. Het was ook een kat. Het had geregend en we zagen daardoor sporen van een volwassen kat. Mijn mama en papa waren ook heel verdrietig. De volgende dag ging ik in de tuin. Opeens zag ik mijn klein katje dood achter een boom liggen. ‘s Avonds heeft mijn papa mijn katje begraven. Later heb ik een nieuwe poes gekregen en die loopt hier nu nog altijd rond. Maar ik zal Paulette nooit vergeten.

Lola
klas 6

Friends

Soms als ik droom, dan droom ik wel eens dat ik in een film speel. Maar als ik mij in een film zie, ben ik altijd een ster. Als ik weer wakker word dan denk ik dromen zijn toch mooi.
Als ik droom over een film is dat meestal “Friends”. Dat is mijn favoriete TV-reeks. Het gaat over 6 vrienden: Rachel, Ross, Monica, Chandler, Phoebe en Joey. Ik vind friends een toffe en grappige serie. Ik vind het ook zo leuk omdat je wel een beetje voelt zoals hen. Dat vind ik geweldig. Als het uit is tussen Rachel en Ross, voel je hoe zij hen voelen. Triest, blij, boos, je voelt gewoon echt met hen mee.Mijn lievelingspersonages zijn Joey en Chandler. Joey omdat hij is zo dom is en dat is best wel grappig. En Chandler want die is echt grappig. De rest is wat minder grappig.

Anne
klas 5

zondag 16 december 2007

Stop het pesten

Pesten waarom bestaat het?
Het enige wat je doet is mensen verdrietig maken. Pesten leidt soms tot zelfmoord. Iedereen weet wat pesten is, maar weet iedereen ook hoe het voelt om gepest te worden? Als je dat tegenkom wat moet je dan doen? Het enige wat je kan doen is mensen uit elkaar halen of zeggen dat het verkeerd is.
Hoe kan je pesten? Slaan, uitsluiten, uitmaken, enz… soms willen kinderen niet meer naar school komen omdat andere kinderen hen verdrietig maken. Ik ben zelf ook al gepest geweest en ik weet hoe het voelt als klasgenoten mij uitmaken voor allerlei dingen. Ik wil dat niet meer meemaken want daardoor voelde ik mij soms niet zo lekker als ik in de klas zat. Niet alleen kinderen worden gepest maar ook oudere mensen. Mijn papa vertelde mij dat er in de krant stond dat er een postbode gepest werd en dat hij zelfmoord gepleegd heeft. Als kinderen of volwassenen daar niet mee stoppen, zullen er nog meer mensen ongelukkig zijn. Daardoor kunnen nog meer mensen zelfmoord plegen.
Dus STOP met PESTEN!!!

Joyce
klas 6

maandag 10 december 2007

Mijn tweelingzus

Mijn mama was zwanger.
Dan moest ze naar de dokter. De dokter zei dat ze een tweeling had. Mama was zeer blij. Toen ze moest bevallen hebben de dokters wat mis gedaan. En er was een baby DOOD. Er was ééntje over en dat was ik. Mama was zeer verdrietig. Toen ik wat groter was, heeft ze het aan mij verteld. Ik was in schok, ik kon eventjes niets meer doen. Dan begon ik te wenen. Daarna lag ik in mijn bed, ik kon niet slapen. Ik ben naar mama haar kamer gegaan. Ik vroeg aan mama of ze verder wilde vertellen. Mama zei dan dat de dokters wat mis gedaan hebben en dat ze zo graag een tweeling wilde. Ik wilde naar de dokters gaan en zeggen WAAROM WAAROM ??? Die dag vergeet ik nooit meer.

Bouchra
Klas 5

zondag 9 december 2007

De Sint

Toen de bel ging op school, gingen we onze boekentassen in klas gaan zetten. We moesten van de juffen naar de turnzaal gaan. Iedereen van onze klas vroeg zich af waarom. De juffen zeiden dat we de zaal voor het sinterklaasfeest gingen klaar zetten, iedereen was blij. Want iedereen wilde dat graag doen voor de heilige man Sinterklaas. Eerst moesten we het podium klaar zetten. Na veel zwoegen en zweten stond hij er eindelijk. Heel de klas hielp de ballons op te blazen. We waren echt buiten adem toen de stoelen waren gezet en het doek was opgehangen. Want onze klas ging voor Sinterklaas een schimmenspel doen. Toen alles er eindelijk stond konden we beginnen te oefenen voor het schimmenspel. Het ging over Sinterklaas en zijn pieten die achter op schema lagen. Toen onze klas het kon konden de mensen en de andere kinderen van onze school komen. Iedereen van onze school zat sinterklaasliedjes te zingen. Opeens hoorde we een hard geklop. Daar stond hij de heilige man Sinterklaas. Wij mochten eerst het schimmenspel doen. Sinterklaas vond het heel mooi. We kregen van de Sint een zak knikkers of een springtouw, een zakje snoep en een sudoko.

Shaimy
klas 6

zaterdag 8 december 2007

Roots

Als ik in de spiegel kijk, zie ik:
  • kastanje bruin krullend haar
  • donker bruine ogen
  • een kleine wipneus
  • een brede glimlach
  • en een getinte huid, die in de zomer donkerder wordt

Zo kan je het misschien niet echt zien, maar ik ben van Afrikaanse afkomst. Mijn "roots "zoals ze dat noemen, liggen in Burundi, een klein landje gelegen in centraal Afrika. Burundi is niet groter dan België en ligt aan het Tanganyika meer. Het heeft als buurland Rwanda, Congo en Tanzania. De vlag van Burundi is groen, rood en wit met 3 rode sterren in het midden. Kirundi is de officiële taal maar men spreekt er ook veel Frans en Swahili. Het land is een republiek en wordt dus geleid door een president. Vroeger was het een koninkrijk maar de koning werd vermoord. Mijn mama is daar geboren en ook opgegroeid. Samen met haar zus en broer, mijn tante en oom, werden ze geadopteerd door een Belgische vrouw, mijn oma.Toen ze 14 jaar werd zijn ze allemaal in België komen wonen. Maar goed ook want kort daarop brak er in Burundi een burgeroorlog uit. Het etnisch geweld tussen de hutu- en de tutsistammen kostte aan veel mensen het leven.
Ik hoop naar Afrika te kunnen reizen om op zoek te gaan naar mijn familie en mijn cultuur te leren kennen.

Wesley
klas 5

dinsdag 4 december 2007

Afscheid van een vriend

Donderdag 15 juni 2006. Het was een grijze donderdag. Het leek een gewone dag maar dat was het niet. Ik was ziek dus ik was thuis. Mijn papa ging gewoon met de hondjes gaan lopen. Opeens ging de telefoon, mama moest zo snel mogelijk met de auto komen. Ik wist niet wat er was gebeurd. Toen zei mama dat Corry mijn hondje was aangereden en naar de dierenarts moest. Ik was wel bang omdat ik heel veel van mijn hondje hield. Ik mocht niet mee naar de dierenarts. Maar toen ging de telefoon opnieuw….het was mama, ze zei dat alles goed was en dat ze zo naar huis kwam. Eén ding, Corry moest bij de dierenarts blijven. We zijn even naar Corry gaan kijken. Ik was best wel een beetje bang want je weet niet hoe ze er uit ziet. En toen zag ik haar, ze was al aan het janken en piepen van blijdschap dat ze ons zag. Ik was wel blij omdat ze toch nog kon lopen. We gingen naar huis en ik was verdrietig en toch blij. Blij omdat ik wist dat ze nog leefde en verdrietig omdat ze bij de dierenarts moest blijven. We zaten in de auto op weg naar huis. Daar ging de gsm van papa. Ik had het gevoel dat het over Corry ging. Papa zei de naam van de dierenarts en toen wist ik het, het ging over Corry. En papa zei:”Corry is overleden”. Eerst geloofde ik het niet. Maar ik moest het wel geloven. We moesten allemaal huilen en huilen. Het was verschrikkelijk om te horen. Ik was zo verdrietig, niet normaal.
Het was zo raar, en zo stil. We gingen Corry begraven. Papa was al een kuil aan ‘t graven. Toen we haar aan ‘t begraven waren, was het heel moeilijk voor ons, we waren heel emotioneel. En toen ze begraven was, ging ik met mijn vriendinnen spelen. Maar ik kon niet spelen want ik kon Corry niet uit mijn hoofd zetten. De eerste week at ik bijna niets, een stukje vlees en een aardappel. Dat was alles want als ik een stukje in mijn mond stak moest ik al huilen. Plus ik kon echt niet slapen. Maar dat ging over en ik ging weer eten. Elke maand, de 15de, dacht ik aan Corry. En nu maandag 3 december 2007 denk ik nog steeds aan Corry. Ik moet nog steeds huilen maar veel minder. Waarom ging mijn Corry dood?

Mies
klas 6

zondag 2 december 2007

Harley

Ik heb thuis een hond en vijf katten. Maar ik wilde zo graag een nieuw hondje. Een chihuahua. Mijn mama vond die hond te duur. We keken op veel sites om een hondje te kopen maar we vonden er eerst geen. Maar toen ik op een dag van school kwam, hadden mijn broers thuis een verrassing. Ik wilde dolgraag weten wat de verrassing was omdat ik niet wist waar het over ging. Toen moest ik mee mama ophalen van haar werk. Ik vroeg waar we naartoe gingen want ik wilde zo graag naar huis. We stapten uit, ik hoorde veel honden blaffen. Ik dacht onmiddellijk aan een chihuahua. We gingen naar binnen en ik zag daar chihuahuapups zitten. Zou dat mijn verrassing zijn? De kweekster gaf een hondje in mijn armen. Het was een reutje. Op weg naar huis was ik aan een naam aan het denken maar ik wist er geen. Ik kwam thuis en ik vroeg aan mijn mama wat ze van de naam Harley vond. Mij mama vond het een mooie naam. Maar mijn broers niet. Nu heet hij nog altijd Harley, het is ten slotte mijn hond! Gelukkig kan Harley het goed vinden met Lotte onze grote hond.

Nina
klas 6

Een mondje meer

Ik heb 1 broer en 3 zussen en binnenkort heb ik een pleegbroertje bij. Hij is 7 maanden oud. Hij heet Keano. Tegen de kerstvakantie komt hij bij ons wonen. Ik ben benieuwd hoe hij zal zijn. Omdat hij geplaatst is door de rechter mag ik geen foto van hem zetten op de blog. Ik heb ook 2 pleegtantes, ze wonen bij mijn oma. De ene tante ken je wel hé? Dat is Darcy uit onze klas. Mijn andere tante is Sabrina. Ik vind het best wel leuk om een pleegkind in huis te hebben want daar help je kinderen mee. Het zal wel weer heel wat drukker worden met zo’n baby in huis. We hebben gelukkig nog een klein brommertje staan in huis dus ik zal hem wel moto leren rijden. Mijn mama zegt altijd hoe jonger hoe beter, maar ze zal het niet graag horen dat ik hem nu al op een moto zal zetten. Maar ik denk dat ik toch wel enkele jaren zal moeten wachten …

Levi
klas 6

vrijdag 30 november 2007

Aje vanzeleven in de Westhoek passeert ...

Twee weken terug ben ik met mijn klas naar de Westhoek geweest.
We gingen eerst naar een Duitse kerkhof. Op dat kerkhof moesten we schatten hoeveel soldaten er lagen. De soldaten lagen met twintig in een graf .Ik vind dat jammer. Maar de soldaten konden niet anders. Dat veld was niet groot maar er lagen ongeveer 25000 soldaten. Dan gingen we naar de Yzertoren. Daar vroeg een meneer of we naar een film wilden kijken. De film ging over de oorlog. We zagen hoe ze vochten en hoe de mensen gewond raakten, dat was vreselijk! Na de film gingen we op het bovenste verdieping van de Yzertoren. Na het genieten van het uitzicht gingen we met trap naar beneden. Op iedere verdieping was er een museum over de oorlog. Ik heb in de Yzertoren veel bijgeleerd.
Daarna gingen we naar Flanders Fields. Daar kreeg je een kaartje waar een naam van een soldaat op stond. Dat kaartje kon je in een computer steken en vertelde het leven van die soldaat. Op het eind van Flanders Fields was mijn soldaat dood.
Als slot gingen we naar een Engels kerkhof, Tine Cot. Daar moesten we van Wim vijf nationaliteiten zoeken.We mochten ook nog een beetje rond kijken. Dan gingen we naar de auto en reden terug naar de Bijenkorf. Het was een super toffe dag!

Cedric
klas 5

woensdag 21 november 2007

Fliptje

Mijn vogel heet Fliptje.
Ik heb hem al 11 jaar. Van kleur is hij blauw en wit. Het is een mannetje. Hij is al een paar keer ontsnapt zoals die keer boven achter mijn kleerkast en hij kon niet meer weg. We hebben dan heel de kleerkast moeten verplaatsen. Hij is ook al eens tegen de ruit gevlogen. Hij is niet getemd dus ik kan zijn kooi niet openen anders is hij gaan vliegen. Om de week moet zijn kooi schoongemaakt worden. Hij is wel al oud en hij is al een paar keer van zijn stok gevallen. Als je zijn kooi moet schoonmaken, moet je altijd een stokje overlaten dat hij daar kan op zitten. Daarna moet ik het andere stokje er in doen en dan gaat hij op dat stokje zitten. Dan moet ik het andere stokje schoonmaken. Het is al gebeurd dat hij gevallen is en heel zijn pootje zat ontstoken. Opeens kwam daar bloed uit, dan moesten we zijn kooitje om de 2 dagen reinigen.
Nu is gelukkig zijn pootje genezen.

Joyce
klas 5

maandag 19 november 2007

Mijn Bijenkorf

Ik zit nu in het zesde leerjaar. Volgend jaar ga ik naar het middelbaar. Het zal voor mij en mijn klasgenoten een hele verandering zijn. Ik ga de Bijenkorf heel erg missen. In de Bijenkorf gaan we 's morgens ook niet direct aan het werk. We doen altijd eerst onze praatronde. Dan gaan we zitten in de zetels en dan kun je vertellen wat je gedaan hebt de vorige dag, je kunt ook vertellen wat je gaat doen en zo voort.
Ik zit hier nu al van mijn eerste kleuter. Het was hier zo leuk. Ik vond het eerste leerjaar heel leuk. Ik wilde zo graag leren lezen en schrijven. Ik was zo trots toen ik mijn eerste boekje kon lezen en mijn eerste woordje kon schrijven. Dat heb ik allemaal geleerd van Marjan. Ik vond het echt heel tof. Maar helaas kan het niet zo blijven duren. Het vierde leerjaar vond ik wel nog een moeilijk jaar. Omdat we toen redelijk veel nieuwe dingen bij leerden maar voor de rest vond ik het een heel tof jaar. Het zesde leerjaar zal rap voorbij gaan denk ik. Dan is het tijd om naar het middelbaar te gaan. Ik zal daar niemand kennen en zal al mijn vrienden en vriendinnen heel erg missen. Maar ik zal hopelijk wel weer nieuwe vrienden maken. Iets wat ik nooit zal overslaan is het schooltoneel. Ik zal elk jaar weer nieuwsgierig komen kijken wat de bijtjes er van gebakken hebben.
Wat ik heel zeker weet, is dat "De Bijenkorf" de leukste school van de wereld is.

Lola
klas 6

Bidden

Ik ga jullie een beetje over de Islam, mijn godsdienst, vertellen. Als je in de Islam gelooft dan moet je serieus zijn. Je moet natuurlijk ook vijf keer per dag bidden. Hoe veel keer dat je moet bidden? Als je wakker wordt dan moet je twee keer en nog twee keer. Als het een uur is dan moet je vier keer bidden . Als het vier uur is dan moet je nog eens vier keer bidden. Om zes uur moet je drie keer bidden. En de laatste moet je vier keer twee keer en een keer. Als je bidt dan mag je zeker niet lachen. Er mag natuurlijk ook niemand voor je staan anders moet je het opnieuw doen. Elke vrijdag is het een feestdag. Dan moeten alle mensen naar de moskee gaan.

Bouchra
klas 5

zondag 18 november 2007

Air Anne

Ik speel basket. Ik heb de sport basket gekozen want ik zag mijn zussen basketten en ik denk wauw,ik wil dat ook kunnen. Dus zo ben ik begonnen met basket. Basket vind ik een geweldige sport. Ik leer er andere mensen kennen. Het is een toffe groep. Ik heb ook een leuke coach. Als we een wedstrijd spelen en we winnen, denk ik: “Dat hebben we goed gedaan. En als we dan verliezen heb ik wel eens het gevoel: “Waarom hebben we niet gewonnen? Dat konden we wel. In de terugronde zullen we het bewijzen aan hen.
In de basket heb ik een super goeie vriendin. Vivi. Ze komt uit Bulgarije. Ze heeft me wat Bulgaars geleerd. Ze is grappig en leuk. Op Halloween is ze bij mij komen slapen. En mens, zo een pret dat we hadden. Toen ze er net was zijn we rond geweest voor snoepjes. We hebben heel de wijk gedaan. Sommige mensen waren vriendelijk anderen niet. Die deden zelfs niet open. Daarna hebben we nog naar de film Air Bud. Die ging over een hond die kon basketballen. Hij was prachtig! De dag erna hebben we nog wat gespeeld. Dan moest ze weg. Jammer!
Dat is al een van de redenen dat ik zo graag basket speel.

Anne
klas 5

maandag 5 november 2007

Beugelen

Ik moest maandag in de vakantie naar de tandarts. Ik moest om mijn buitenbeugel. De tandarts had mij al verwittigd hoe het er uit zag en dat ik het moest dragen. Het was wel raar om het te horen want ik had er eigenlijk nog nooit één gezien. Dus ik moest naar de tandarts. Eerst moest ze nog de rekkertjes uit mijn mond halen van de vorige keer. Er was anders te weinig plaats op de ringetjes die rond mijn tand zaten, er tussen te steken. Toen die ringetjes er rond zaten, duwde dat een beetje. Het deed niet zoveel pijn. Toen moest er een stuk van mijn beugel in. Ze schoof het er met twee pinnetjes in die aan de achterkant zaten van mijn beugel. Die twee pinnetjes moesten in de kleine ringetjes die rond mijn tand hingen. Maar de beugel was te klein. Ze moest hem een beetje groter maken. Dan lukte het om hem in mijn mond te plaatsen. Er zaten aan dat stuk beugel twee stukken aan de buitenkant. Daar moesten er rekkers rond. Dat spande wel een beetje. En die rekkers hingen met een band rond mijn hoofd.
Ik heb hem nu al een week en ik moet hem uit doen om te eten. Soms is dat wel lastig om het uit te doen. Soms krijg ik die rekkers er niet van maar ik ben het al en beetje gewend. Ik moet er ook mee slapen dat is wel niet leuk. Maar toch doe ik het want dan heb ik later mooie tanden.

Nina
klas 6

zaterdag 3 november 2007

Lucy my love

Ik heb in de musical “OinQ” gespeeld. Het was een super musical. We hadden allemaal een eigen pop. Ik moest met Lucy spelen. Lucy is een echte bitch die zich overal mee bemoeit. Dus op het podium moest ik ook een echte bitch spelen. Het was moeilijk maar tegelijk ook leuk.
Na de voorstellingen moest ik Lucy verlaten. Achter laten. Het was verschrikkelijk. Ik miste Lucy dag en nacht. En de tekst van de musical bleef ik maar zeggen en bleef maar door mijn hoofd razen. Dat was het … ik zal Lucy nooit meer zien. Maar toen de school weer begon, hoorde ik super nieuws! “Lucy komt nog eens langs”. Ik was super blij, niet normaal.
Maar ‘s avonds dacht ik: ”Hoe kan ik zo gehecht zijn geraakt aan Lucy. Hoe kan dat nou???”

Michelle
klas 6

maandag 29 oktober 2007

Trick or treat !

Halloween is één van mijn favoriete feesten. Het leukste vind ik op tocht gaan. Vorig jaar gingen mijn zusje Fay en ik samen. Zij was een heks en ik een vampier. Sommige mensen schrokken echt van ons. We hadden ongeveer vijf zakken vol snoep opgehaald.
Er kwamen ook kinderen bij ons. Eddy liet iedereen schrikken die bij ons aan de deur kwam.
Maar het lampionnenfeest op school vond ik het tofst. We zongen een liedje van Thor, een tocht door het donker. Ik was in mijn vampierenpak en Brecht was een duivel. Levi was zichzelf :)
Ik heb ook nog een klein broertje, hij heet Kyan. Hij is geboren op Halloween. We dachten dat er een vampier uit ging komen. We hebben voor zijn verjaardag een vampierenpakje gekocht. Dus zijn we dit jaar met twee vampiers. Ik ga misschien dit jaar weer op tocht. Het wordt vast weer leuk! Trick or treat!

Shaimy
klas 6

vrijdag 26 oktober 2007

Vrolijke Musici

Op vrijdag 19 oktober 2007 was het herfstfeest in mijn school De Bijenkorf. We openden officieel de muziekklas voor familie en vrienden en de pers was ook aanwezig. Na de opening gaven we een optreden met onze Orff-instrumenten: xylofonen , klokkenspellen en metallofonen. Alle mensen zongen uit volle borst mee, dat was super leuk.
In het begin vond ik muziek niet echt leuk. Maar nu begint het al leuker te worden. Ik zal wel nooit een echte muzikant worden maar geniet er toch met volle teugen van.
Na het optreden was er nog eten voor iedereen. Het was pita en heel veel groenten. Na dat lekkere eten speelden we buiten. In de weide was het heel donker en dat was megacool.
Het werd een avond die ik niet vlug zal vergeten.

Cedric
klas 5


Zilver

Waarschijnlijk vroegen jullie je af of ik nu kampioen ben of niet? Ik ben jammer genoeg tweede geworden. Ik zal een beetje vertellen hoe het kwam dat ik niet de eerste was.
Ik reed mijn eerste reeks. Ik was voor de eerste die kampioen was. Maar een beetje later kwam iemand van het bestuur en zei dat ik met 8 punten achter stond dus dat ik het niet kon halen. Dan zijn mijn mama, papa en ik naar die mevrouw gegaan en mijn mama en papa werden heel kwaad want we hadden alles bij gehouden en ik stond maar 3 punten achter. Dan hadden ze met vier mensen de uitslag nog eens berekend en ze kwamen alle 4 iets anders uit. Toen ging ik weg. Ik vond het niet leuk. Nog een uurtje en ik mocht mijn tweede reeks rijden. Ik was een beetje boos. Raar maar waar ging ik als 3de door de bocht, ik ben altijd een beetje bang in de eerste bocht. Ik vond het een zodanig eng moment dat ik was vergeten te remmen. Ik reed op mijn best en eindigde 5de van de 21 en ik stond dan nog met 3 punten achter, vandaar mijn tweede plaats.
Maar voor de rest van de dag had ik nog plezier. Dit was toch mijn beste kampioenschap ooit.

Levi
Klas 6

woensdag 24 oktober 2007

Almost Halloween

Het is bijna Halloween, ik kan bijna niet wachten. Samen met je vrienden gaan aanbellen aan deuren en de mensen laten schrikken door boe te roepen of “snoep of ik schiet” te zeggen.Het is eigenlijk wel tof. Eén keer in een jaar kan je snoepjes krijgen van alle mensen. Nou ja, toch bijna alle mensen. Je hebt mensen die gewoon de deur voor je neus sluiten. Dat komt omdat ze geen kinderen willen zien ofwel denken ze al aan de volgende dag, Allerheiligen.
Maar ik vind het vooral leuk dat je samen bent met je vrienden. Eens lekker kan griezelen. Het is ook tof om te zien wie er in wat verkleed is. Dit jaar ga ik als duivel omdat ik een nieuw masker heb gekregen van een duivel .Ik ga mee met de buurtwerking Kattejoenk, een soort jeugdbeweging. We zijn dan met een hele grote bende. We zijn met de buurtwerking bij elkaar gekomen en we hebben kaartjes gemaakt met daar op “trek maar aan de bel”. Zo weten we waar we mogen bellen en vallen we mensen niet lastig. We doen een hele grote wandeling in de buurt en verdelen de snoepen nadien met elkaar.
Ik denk dat Halloween een feest is om eens goed te griezelen en nog eens goed te kunnen feesten want de volgende dag is het dan Allerheiligen en dan is het feest gedaan. Eerlijk gezegd is het een soort carnaval maar dan griezeliger en met snoepjes er bij. Het is eigenlijk een snoepcarnaval.
Griezelige groeten!

Brecht
klas 6

Mijn Bijenkorf !

Ik zit nu al 9 jaar in de Bijenkorf. Het is er heel tof, omdat ik nu al vrienden en vriendinnen heb. Ik ken ze al van in het kleuterklasje. Ik zal hen nooit vergeten want ik heb veel goeie dingen met hen gedaan zoals beauty en de nerd, basket spelen, rollerskaten, in de weide spelen … kortom alle leuke dingen die je maar kan opnoemen.

Mijn vrienden betekenen heel veel voor mij. Soms heb ik ook wel eens slechte dagen gehad wanneer één van mijn klasgenoten mij pestte. Maar ik heb hen dat altijd kunnen vergeven!

Hier een gedichtje over vriendschap:
Vriendschap, is dat niet het mooiste wat er is?
Vriendschap is een soort geborgenheid, die tussen twee mensen plaatsvindt.
Het gevoel met als verliefdheid, alleen verliefdheid gaat na een tijd over.
Vriendschap is het delen van elkaars wensen en geheimen.
Vriendschap is eerlijk tegenover elkaar zijn, al doet het soms pijn.
Vriendschap is elkaar steunen, in goede en slechte tijden.
Vriendschap is geen droom…het is werkelijkheid !!

Als ik er door ben in het 6de leerjaar dan moet ik naar een andere school en zal ik al mijn vrienden en vriendinnen heel hard missen, dat vind ik heel jammer. Als ik weg ben, zal ik zeker nog eens een bezoekje brengen omdat ik hele mooie tijden heb gehad in de Bijenkorf. Zoals gaan zwemmen naar de Noordzeebad, het jaarlijkse schooltoneel, de muziekles van de meester, het samen spelen op de gitaar en op de klokkenspellen ... meester Wim is gewoon de nummer 1 !

Joyce
klas 6


Pleegkinderen

Ik zit nu al 4 jaar bij een pleeggezin. Ik ben daar omdat ik niet langer bij mijn mama kon blijven. Het is echt niet leuk als je dat meemaakt. Andere kinderen wonen wel bij hun mama en dat is niet eerlijk. Ik ben al veel moeten verhuizen. Nu ben ik weer in een ander pleeggezin.
Ik heb het heel moeilijk om zonder mijn mama toch gelukkig te zijn. Ik zit constant aan haar te denken en zo kan ik niet gelukkig zijn. Maar aan de andere kant ben ik ook blij dat ik in een pleeggezin woon want hoe het vroeger was, zo kon het niet langer blijven.
Ik ben hier maar aan het vertellen hé, zonder uit te leggen wat pleegzorg eigenlijk is. Als je voor eventjes niet thuis kan blijven wonen dan verzorgt een ander gezin je.
Bij mij is dat ook zo. Het voelt wel raar om in zo'n gezin te wonen omdat het eigenlijk vreemden voor je zijn. Normaal gezien wast, strijkt, kookt en zorgt je MAMA voor je, maar nu niet.
Er zijn heel veel pleegkinderen. Dus draag maar goed zorg voor je mama en papa!

Darcy
klas 6

woensdag 17 oktober 2007

Hallodisneyween

Mijn mama kon via haar werk aan kaarten van Disneyland geraken voor een goedkopere prijs. Dat vond ik natuurlijk super leuk, want anders zouden we er niet naar toe gaan omdat de kaarten te duur zijn. Ik verheugde me al op die dag. Toen was hij er eindelijk. Ik vond het wel een beetje lastig want wij moesten al om vijf uur opstaan. Maar ik was toch blij om naar Disneyland te gaan. Toen we er na een paar uur eindelijk waren, was er een probleem. Op de een of andere manier waren de kaarten van ons er niet. Daardoor hebben we bijna een uur moeten wachten. Maar gelukkig kwam alles in orde.
Ik was blij om Disneyland nog eens te zien. Het was ook al zo lang geleden. Daar was het halloween. Alles was er versierd. Er liepen trollen, heksen en nog veel andere enge figuren rond. Omdat het net halloween was kon je je haar heel grappig laten versieren. Ik wou dat natuurlijk ook. We hebben er toch wel een tijdje moeten staan wachten. Maar toen mijn haar klaar was, zag het er ook heel leuk uit.
Ik zat heel erg laat in mijn bed maar ik vond dat niet erg. Ik echt een super toffe dag gehad.

Lola
klas 6

De gedroomde held

Het was ochtend 6.30 uur. Ik ging naar beneden en keek of er Pokemon op de televisie was. Niet dus. Dat vond ik raar. Anders was het nochtans altijd om 6.30uur. Diezelfde ochtend zei mijn broer Mike dat Pokemon niet meer op de televisie kwam. Heel die nacht zat ik te treuren.
Het was 2.00 uur. Er tikte iemand op mijn schouder. Ik draaide me om. Toen ik zag wie het was kroop ik van schrik onder mijn bed. Het was Ach Ketchum, de hoofdrolspeler van Pokemon. Mijn ogen sprongen bijna uit mijn gezicht van verbazing. Hij vroeg mij om mee te gaan naar de pokemonwereld. Mijn hart bonsde nog steeds. Ja natuurlijk wilde ik dat. Maar hoe? Ach haalde een Alakazam te voorschijn. Een Alakazam is een pokemon met psychische krachten. Hij kan zich doen verdwijnen en op een andere plaats terecht laten komen. Hij kan ook andere voorwerpen meenemen, ook mensen.
Zo deed hij dat ook met ons. Ik vroeg aan Ach of die Alakazam van hem was.
K: Ik heb nooit geweten dat jij een Alakazam hebt.
A: Die is ook niet van mij.
K: Van wie is hij dan wel?
A: Ik heb hem geleend van een andere trainer.
K: Welke trainer?
A: Het is eigenlijk niet echt een trainer. Het is een djimleader. Een djimleader is een soort van tegenstander, als je er 8 verslaat kun je naar de djotoleak en een djotoleak is een zaal met 6 tegenstanders, als je ze allemaal verslagen heb moet je naar een van je grootste vijanden om hem te verslaan.
K: Moet ik mijn ouders niet waarschuwen?
A: Best niet.
K: Waarom niet?
A: Eu ik denk dat da niet zo een goed idee is. Ik hoorde je ouders zeggen dat zij eens alleen met je oma en opa wouden naar Limburg gaan.
K: En mijn broer?
A: Die moet mee met je ouders!
K: En Cedric dan? Moet die ook mee?!?
A: Wie is Cedric?!?
K: Dat is mijn beste vriend.
A: Hij kan wel mee met ons!
K: Oef! Tenminste één iemand die mee kan!
A: Wacht, ik teleporteer hem naar hier, met Alakazam.
Eén minuut later is Cedric er ook en in een wip zijn we in de pokemonwereld. Op weg naar Brock en Misty, de vrienden van Ach zagen we iets bewegen in het struikgewas. Het was een waterpokemon genaamd Squirtle. Hij kwam direct naar mij toe. Het was net of hij wou zeggen ik wil jou vaste pokemon worden. Ik leende een pokebal van Ach en ik ving de pokemon. We kwamen in het huis van Ach en zijn vrienden. Brock en Misty vroegen:” Zijn dat Kevin en Cedric waar je het over had, die 2 reuzefans van je???” Er kwam nog iemand binnen. Het was Gerrie, de rivaal van Ach. Hij vroeg aan Ach om een gevecht te doen. Ach was altijd klaar voor een gevecht. Ze begonnen ermee. Ach zette als eerst een bulbisaur in. Maar Gerry zette een vulpix in en hij verloor. Hij had zelfs nog maar één pokemon bij zich. Gij was weer bijna aan het verliezen, maar ik zette vlug mijn Squirtle in. En versloeg Gerry. Ik nam vlug afscheid van Ach en de rest.
Die volgende ochtend was pokemon weer op de televisie. Ik was dolgelukkig.

Kevin
klas 5

dinsdag 16 oktober 2007

Het Blauwe Kruis

Het blauwe kruis is een organisatie voor honden, katten en knaagdieren. Wil jij een hondje maar je mag niet van je mama of papa, dan kan je naar het blauwe kruis om er met de honden te gaan wandelen.
Onze eerste wandeling was met Cato. Hij likte papa in het hok. Dus papa dacht dat hij zo lief was. En daarom gingen we er mee gaan wandelen. Maar toen het er op neer kwam was het een wilde hond. Eigenlijk niet wild maar gek. Tijdens de wandeling liep hij rondjes en rondjes. De leiband zat in de knoop hij trok ook nog hard.
Ik ga graag naar het asiel want ik vind het leuk om met de honden te wandelen. Want als ik zie dat die honden blij zijn, ben ik ook blij voor die verwaarloosde, mishandelde en gevonden honden.
Mijn lievelings hond in het asiel was Calvin. Hij is een 1-jarige teckel. Hij is jammer genoeg al verkocht. Je kon zo leuk met hem spelen en lopen. Ik vind het dan ook jammer dat de eerste keer ik hem zag ook de laatste keer was. Ik kan het maar niet vergeten hoe hij mij nakeek toen ik weg ging.


Anne
Klas 5

zondag 14 oktober 2007

Dancing Queen

Dansen is mijn hobby. Dansen is meer dan mijn hobby. Ik dans vanaf mijn 5 jaar.
Ik doe al 3 jaar mee aan danswedstrijden. Ik voel mij dan vrij. Je mag dansen wat je wilt en doen wat je wil. Ik heb al 8 bekers. Ik ben heel trots op mijzelf.
Als ik naar een wedstrijd ga en meedoe dan heb ik gepaste kledij nodig. Ik moet me vaak omkleden. Dat vind ik niet zo leuk. Maar ik moet het toch doen.
Ik doe hip hop wedstrijden en disco. Ik ben al Vlaams kampioen geweest en met mijn duo partner ben ik al Belgisch kampioen geweest. Dat was super.
In een solo kan je met een stuk of 80 zijn. Dat is wel veel om van te winnen. Ik doe mee aan clipdans, solo, duo en formatie. Dat is bijna alles. Ik doe alleen niet mee aan de smalgroep. Vorig jaar deed ik aan alles mee.
Ik vind disco een beetje moeilijker dan hip hop. Want bij disco moet je veel meer kracht gebruiken en bij hip hop niet zo veel. Na het dansen bij de disco voel ik mij soms niet goed.
Ik ga dinsdags oefenen voor de discoformatie, dat is in een groep dat je danst. Dan ga ik woensdags voor de hip hop en vrijdags ook. Zaterdags ga ik voor de clipdans en mijn solo en duo disco. Je leert dat allemaal van iemand anders. Bijna elke zondag heb ik wedstrijden. Dan moet ik soms om 6 uur opstaan. Dat is lastig. Maar ik hou echt zo veel van dansen dat ik dat vergeet van zodra ik mijn muziek hoor.

Nina
klas 6

woensdag 10 oktober 2007

Kokend op het water

Ik roei. Als ik in mijn boot zit op het water heb ik een mooi uitzicht en gebruik ik alle spieren van mijn lichaam.
Toen ik enkele maanden geleden begon met roeien moest ik heel veel nadenken over hoe ik het precies moest doen. Als je aan het roeien bent en er komt een schip dan is het net alsof je op de kermis zit, dan ga je omhoog en omlaag op de golven.
Ik heb al 2 roeiwedstrijden meegedaan. Eerst moeten we 1 km lopen dan een slalomparcours in het water roeien rond boeien en om te eindigen 250 meter roeien in rechte lijn. Natuurlijk allemaal in een zo'n kort mogelijke tijd. De verschillende onderdelen worden dan samengeteld en zo komen ze tot een winnaar.
Mijn eerste wedstrijd was in Oostende, ik was derde. Mijn tweede wedstrijd was in Gent. Ik was de tweede in het lopen en in het slalomparcours was ik derde. In het klassement stond ik eerste na de twee proeven. Maar dan ging het mis! In de lijnwedstrijd ging mijn riem(peddel) schuin en daardoor lag mijn boot ook schuin. Een beetje later gebeurde dat nog een keer. Ik werd razend! Uiteindelijk ben ik maar vijfde geworden in het eindklassement. De volgende keer kalmte bewaren en hopelijk wat meer geluk!

Cedric
klas 5

maandag 8 oktober 2007

Dream Team

Vroeger zat ik in de tuin te spelen maar niet zoals iedereen met een voetbal ... Voor mij was dat een basketbal. Ik dacht altijd dat ik in de grootste match van de wereld zat. De tegenspeler was mijn vader. Gelukkig won ik. Ik begon naar basketbalmatchen te kijken op de televisie. Ik wilde nog meer basketbal.
Nu is het zover ik speel eindelijk in een ploeg. Ik zit bij de benjamins van Sijsele. Ik heb een toffe ploeg, er zitten zelfs 3 meisjes in dus basketballen is voor iedereen. En ik heb een toffe coach, hij heet Wouter. In het begin ging ik op dinsdag en woensdag na school. Jammer genoeg kende ik de basis nog niet en moest ik veranderen naar de woensdag bij de microben. Maar ik mag wel nog op dinsdag bij de benjamins trainen. Ik oefen veel, mijn passes en mijn dribbel. We spelen op het einde bijna altijd een kleine match of soms coca-cola en vrijworpen.
Nu moet ik nog veel oefenen en leren maar op een dag zal ik eindelijk in een echte match spelen!

Shaimy
klas 6

vrijdag 5 oktober 2007

Salamaleikum

Ik moet elke woensdag en zondag naar de Arabische les.
We moeten daar Arabisch leren, dat vind ik wel een beetje moeilijk. We hebben daar 2 juffen en 3 meesters. Als we naar de Arabische les gaan dan moeten we een hoofddoek aandoen. Dat moet altijd in een moskee. Eerst moeten we het alfabet leren. Als je het alfabet kent, kan je de woorden schrijven. Daarna hebben we koranles, dat vind ik wel leuk. Als we klaar zijn moeten we bidden.
Ik moet Arabisch leren omdat het mijn moedertaal is. Als ik naar Algerije ga, praat iedereen Arabisch en dan versta ik hen. De koran is ook in het Arabisch, dus als ik het wil lezen ...

Bouchra
klas 5

woensdag 3 oktober 2007

Auditiestress

24 augustus 2007
Ik dacht dat het een gewone dag was!!! Maar dat was het niet. Het zou een heel bijzondere dag worden. Maar dat wist ik niet …
Ik kwam thuis van de parking. Ik ging op de bank zitten. Toen ging de telefoon. Erwin nam op en … Ik was nieuwsgierig. Wat nu, hij schrijft namen op en ik weet niet waar het over gaat. Toen kwam het grote nieuws!!! Er had iemand van de musicalschool gebeld. Maar wat was het nieuws dan eigenlijk? Ik mocht de volgende dag auditie doen. Dat gevoel was zo raar en toch zo leuk. Ik belde snel naar Wim dat ik mocht meedoen aan de auditie. Ik moest niets voorbereiden. Ik was wel zenuwachtig. Toen ik het had verteld aan mijn mama was ik nog zenuwachtiger. Ik was gewoon aan ‘t huilen, zo overstuur, niet normaal. Die nacht kon ik gewoon niet slapen.
25 augustus 2007
De grote dag!!! Ik was zo zenuwachtig. Op de trein had ik gewoon buikpijn. We hebben nog wat gegeten in Gent. Maar ik niet, ik had geen honger door de zenuwen. Maar de zenuwen verminderden toen ik in de musicalschool was. We moesten zingen en dansen en nog wat drama doen (acteren). Het was super geweldig. Nu nog wachten tot we de uitslag kregen. Nog zenuwachtiger.
27 augustus 2007
Ik keek gespannen op de computer.
En dan … ik was door!!! Gewoon geweldig.
Dit was de coolste dag van mijn leven.

Michelle
klas 6

dinsdag 2 oktober 2007

Pointes

Op vrijdagavond mag ik gaan dansen. Dan zie ik mijn vriendinnen weer. In de dansles denk ik even niet meer aan de buitenwereld. Dan ben ik gewoon vrij.
Ik doe klassiek ballet, modern en junior.
Modern is dansen met een beetje andere bewegingen dan klassiek maar ook met veel modernere muziek. Junior is met een hele grote groep samen dansen en repeteren om op te treden.
Klassiek ballet bestaat al heel lang. Ik doe dat niet omdat ik het zo leuk vind, maar omdat ik graag pointes wil doen en daarvoor moet je een paar jaar klassiek volgen zonder stoppen. Dit moet omdat je voeten voor pointes heel stevig moeten zijn. Als je dat niet zou doen zijn je voeten niet stevig genoeg om je lichaam te kunnen dragen. Je kan er anders van door je voeten zakken.
Pointes zijn een soort van schoenen waarmee je helemaal op je tenen kunt staan. Ik vind dat zo mooi om te zien daarvoor ben ik eigenlijk met dans begonnen. Ik zag het op tv. Ik vond dat echt super mooi. Ik ben nu nog niet oud genoeg om pointes te doen maar volgend jaar mag ik er mee beginnen. Ik kijk er erg naar uit, ondanks dat ik af en toe pijn aan mijn voeten zal hebben.

Lola
klas 6

Volle gas vooruit!

Ik ben motorcrosser. Ik doe dit al van mijn zeven jaar. Ik rijd met een KTM 65sx grote wielen. Het is mijn eigen moto. Ik heb niet graag dat ze met mijn moto rijden want dan rijdt hij zo anders. Gelukkig dat er nu niemand meer mag mee rijden.
Volgende week is het kampioenschap. Ik ben tweede in de stand voor het kampioenschap. Ik stond wel 10 weken op de eerste plaats maar ben gevallen en nu sta ik 3 punten achter. Ik ben zenuwachtig voor volgende week want ik zal vol gas moeten geven. Als ik win dan krijg ik een nieuwe moto, een 85sx. Als je kampioen bent dan moet je eenmaal over naar een hogere klasse. Als ik niet win zal ik het wel jammer vinden maar dan zal ik toch tweede zijn. Beter dan mijn best kan ik niet doen. Nog een beetje geluk en op naar volgende week.
Dus vol gaas!!!

Levi
klas 6

DJ Traffic

In de buurt ben ik bekend als “DJ Traffic”. Ik draai al 5 jaar muziek op allerhande feestjes.
Ik amuseer graag andere mensen. Het is eigenlijk geweldig hoe je mensen kunt laten dansen wanneer je maar wil. Het is raar om te zien welk effect bepaalde muziek kan hebben op mensen.
Eerlijk gezegd sta ik liever achter mijn installatie want ik kan niet dansen. Voor mezelf vind ik het wel tof dat ik weet wat alle knopjes en foefjes zijn. Ik ben wel een lessenreeks jumpen aan het volgen.
Als ik op een fuif ben, moet ik eerst kijken of er veel jongeren zijn of oudere mensen. Ik moet mijn muziek aanpassen aan de leeftijd. Niet alle mensen vinden de muziek goed maar amuseren zich wel.
Ik droomde ooit wel eens dat ik voor duizenden mensen moest draaien. Dat zou wel tof zijn om dat eens mee te maken!

Brecht
klas 6

maandag 1 oktober 2007

Potje voetballen?

Waarom ik overgestapt ben naar de Cercleladies? Ik voetbalde eerst 5 jaar in Oudenburg. Het klikte niet meer zo goed en dan ben ik maar weggegaan naar Cercle. Ik vond het een klein beetje spijtig want ik had nog vriendinnen.
Iedereen vindt dat voetballen een jongenssport is. Ik wilde dat wel eens proberen als meisje. En dat lukte, dus doe ik verder. Wat ik aan voetbal tof vind, is dat het een teamsport is en het is ook goed voor de gezondheid. Mijn papa voetbalde ook en ik denk dat ik dat mee heb van hem. Mijn zus begon eerst met voetballen en ik kwam kijken. Dan ben ik er ook maar zelf aan begonnen. Voetbal vind ik toffer dan anderen sporten omdat als je het stopt, je het na een tijdje mist en je het niet kan vergeten.

Joyce
klas 6

woensdag 26 september 2007

De moeite!

Ik ben een nieuwe leerling in de basisschool “De Bijenkorf” in Dudzele.
Eigenlijk vind ik dat wel eens leuk, zo eens nieuw zijn want dan word je met open armen ontvangen en dan stellen ze vragen en dan ben ik blij dat ze geïnteresseerd zijn.
Het is een kleine school, maar het is er lekker gezellig.
Ik zit bij Wim. Het is een toffe meester omdat hij graag en veel muziek doet en hij is totaal niet streng!
Het zijn kleine klasjes, wij zijn met 13. Het was wel raar voor mij dat het kleine klasjes zijn en dat het vijfde en het zesde leerjaar tezamen zitten.
We leren dit jaar ook gitaar. Dat wordt leuk want ik heb dat nog nooit gedaan! Ik ben blij dat ik dat ga leren. We doen ook op het eind van het jaar een musical dat is superleuk omdat ik graag zing en graag toneel speel.
Ik vind de school superleuk omdat ze klein is en je maakt er rap vrienden. Zo, ik zou zeggen: “De Bijenkorf is de moeite!"

Darcy
klas 6

Anders

Mijn school is niet zoals de andere scholen.
In mijn school moet je niet achter de bankjes zitten. Als je naar het wc moet, moet je het gewoon zeggen. We zijn er volledig vrij !!!
Wij hebben in onze klas 2 lange rechte tafels en een ronde tafel.
We mogen zitten waar we willen. En als we iets niet begrijpen, mogen we het vragen aan Wim.
Elke ochtend mogen we iets vertellen in de praatronde. De praatronde is een plek met zetels, het is er heel gezellig. In de praatronde mag je alles vertellen zoals gebeurtenissen, wat je gisteren gedaan hebt ... en zo vertelt iedereen wat.
Wij hebben een hele grote speelplaats en als het mooi weer is, mogen we in de weide. Dat is een grote wei met 2 stukken bos, een groot stuk gras en een zandbak. In de weide bouwen we kampen, spelen we spelletjes en zo hebben wij weer een leuke speeltijd.
En nog zo iets anders ... Wim, mijn meester, mag je niet meester noemen dus noemen we hem maar gewoon Wim.
Naast onze klas waar we werken is een muziekklas. Daar leren we gitaar of xylofoon. Het is er echt tof maar spijtig dat ik niet vroeger in deze school zat en dat het nu mijn laatste jaartje is. Maar wat ik zeker weet, is dat ik deze school nooit zal vergeten.

Brecht
klas 6

dinsdag 25 september 2007

Over vreemde eenden

Toen ik voor het eerst naar "De Bijenkorf" kwam, zag het er mooi en leuk uit. Ik vond dat de praatronde leuk was, net zo fijn als het forum. Werken aan projecten doe ik graag en het is tof dat we vaak op de computer mogen opzoeken.
We mogen veel meer dingen dan op mijn vroegere school en er zijn meer leuke dingen op de speelplaats. Op mijn vorige school gingen we vaak zwemmen en was het leuk in de lessen zedenleer. Gelukkig is dat hier ook zo.
Het was niet zo gemakkelijk om te volgen, met zoveel nieuwe dingen. Vooral mij aanpassen vond ik in het begin moeilijk. Ik was nog wat verdrietig om mijn vriendjes uit Schellebelle te verlaten en ik kende niemand op de nieuwe school. Ik begon, in het 3e leerjaar, op "De Bijenkorf" na de krokusvakantie, zo midden in het schooljaar. Alle klasgenootjes kenden elkaar al, maar ik was een vreemde eend. Ik heb me al goed aangepast aan mijn nieuwe school en heb er veel vriendjes.
Vroeger ging ik met de schoolbus naar school. Nu neem ik mijn fiets en sta ik na 5 minuutjes al aan de schoolpoort.

Wesley
klas 5

zondag 23 september 2007

We gooien het op de blog!

Als je spreekt, wil je gehoord worden. Als je schrijft, wil je gelezen worden.
Opstelletjes schrijven, stelopdrachten maken ... hoeveel lijntjes meester ... lijken mij een vage herinnering uit een heel ver verleden. Schrijven is iets functioneels. Het moet zin hebben. Het dient een hoger doel. De pen kan raken. De pen kan ideeën verspreiden, regimes omverwerpen, harten veroveren. De pen als wapen, als hulpmiddel, als werktuig van onze geest.
Maar wat als je handen die geest niet kunnen volgen? Wat als je ongecoördineerd gekras onleesbaar wordt. Wat gaat er dan niet verloren aan waardevol ideeëngoed? Daarom was ik begin jaren 90 zo opgetogen over mijn msx met bijhorende matrixprinter. Eindelijk een machine die kon omzetten wat er door mijn hoofd flitste. Ik kon terugkeren, woorden veranderen, krassen en opnieuw zetten zonder inktvlekken en aanverwante abstracte figuren. Want daar werd ik als kleine spruit altijd op beoordeeld ... op mijn schilderijen, op mijn uitingsvormen. Dat was uiteraard makkelijker te kanaliseren dan het inhoudelijke storm und dranggeschrijf ontsproten uit mijn queeste. De meester leest. De meester quoteert. De meester heeft een rooie stylo. Of hoe je een scheppend kind het plezier van schrijven ontneemt.
Toen ik midden jaren 90 zetelde in het bestuur van de Freinetbeweging keek ik altijd met veel scepsis naar het drukkend volkje. Letters zetten, inkt rollen, persen aanspannen ... ik begreep dat dit de groepsdynamiek wel diende maar tegelijkertijd ook een remming was. Pamfletten moeten kunnen flitsen. Vandaag rood, morgen blauw en overmorgen gelinkt aan eergisteren turkoise! Mijn ideeën moesten geen week onderweg zijn, dan was de aap al lang op een volgende tak, op een volgende boom, ja zelfs al in een ander woud.
Eén klas, één blog. We gooien onze teksten voor het oog van de hele wereld op het net. Geen censuur, geen quoteringen, geen rooie stylo's maar rauwe passie, pure emotie, ongebreidelde fantasie. We bevrijden ons uit het keurslijf van de verwachtingen.
We zullen gelezen worden!!!

Wim