Na de voorstellingen moest ik Lucy verlaten. Achter laten. Het was verschrikkelijk. Ik miste Lucy dag en nacht. En de tekst van de musical bleef ik maar zeggen en bleef maar door mijn hoofd razen. Dat was het … ik zal Lucy nooit meer zien. Maar toen de school weer begon, hoorde ik super nieuws! “Lucy komt nog eens langs”. Ik was super blij, niet normaal.
Maar ‘s avonds dacht ik: ”Hoe kan ik zo gehecht zijn geraakt aan Lucy. Hoe kan dat nou???”
klas 6