vrijdag 18 september 2009

De start in het middelbaar

Ik wil heel even laten weten dat ik de overgang naar het middelbaar goed verteerd heb. Het was natuurlijk heel erg spannend als je niet weet wat er je juist te wachten staat, maar ik kan jullie geruststellen het valt best wel mee. Ik werd op het einde van de vakantie uitgenodigd en terwijl de ouders wat uitleg kregen in de sportzaal werden de klassen verdeeld en kon je kennismaken met je klasgenoten en je klassenleraar. Ik kende niemand in mijn klas dat was wel even wennen hoor als je uit zo'n warm nest komt als Onze Bijenkorf.
Maar ook in de Fréres doen ze echt wel hun best om een hechte groep te laten vormen. Zo was op 1 sept een picknick in het bos voorzien en een bosspel om je klasgenoten wat te leren kennen. In de loop van de tweede week kreeg iedereen uit het eerste jaar een meter of peter toegewezen dat is een leerling uit het 6 middelbaar waar je met alle vragen of onzekerheden terecht kan. Intussen heb ik ook al m'n eerste huiswerktaken en toetsen achter de rug. Maar we doen ook wel leuke dingen hoor, zoals maandag morgen gaan we voor de les biologie een moeras bezoeken en bestuderen en vrijdag gaan we gans de morgen op stap voor de les aardrijkskunde.
Via mijn BLOG wil ik het ganse team van Onze Bijenkorf heel erg bedanken voor de bagage die ik mee kreeg van jullie allemaal en de leuke tijd, ik spring wel nog eens binnen.
Heel iets anders nu ik heb op mijn vorige wedstrijd roeien in Oostende de eerste plaats behaald en ben nu trotse eigenaar van een GOUDEN MEDAILLE en een BEKER!

Cedric
graduate 2008-2009
Golden Six

Geeuwen

18/09/2009 Clifton Williams, een man in de Verenigde staten, is veroordeeld tot 6 maanden celstraf waarvan hij 21 dagen moet uitzitten omdat hij lang en luid gegeeuwd had toen de rechter de straf voor zijn neef uitsprak.
Ik vind het een beetje raar dat ze iemand 6 maanden celstraf geven omdat hij gegeeuwd heeft in de rechtszaal terwijl de man niet eens in zijn eigen proces zat. Het is natuurlijk niet zo beleefd om te geeuwen in de rechtszaal maar toch is het veel voor een geeuw. De rechter zei nog:‘’Het was niet zomaar een geeuw maar een wilde poging om het proces te verstoren’’.

Sara-Lisa
klas 5

Goal!

Iedere zaterdag morgen sta ik met vreugde op. Dan ik moet om 8 uur opstaan voor me klaar te maken om naar de match te gaan. De match begint om half tien. Eerst warm ik mij een beetje op en dan begint de match. Als de spelers niet willen luisteren dan komt de woede aan. Als ik dan nog een bal in mijn goal krijg word ik helemaal boos. Maar op sommige wedstrijden beleef ik ook veel plezier, want dan maken we een goal en winnen we de wedstrijd. Als we verliezen komt dat vaak door mijn verdediger want hij staat dan voor mijn neus en dan scoort de andere ploeg omdat ik de bal niet zie afkomen. Als we dan aan het verliezen zijn ben ik heel kwaad en dan begin ik te roepen op mijn ploegmaten. Dan roept mijn mama dat ik me wat moet inhouden en dat ik kalm moet blijven want kwaad het doel verdedigen gaat ook niet! Eenmaal de match gedaan is, dan is mijn woede ook weer over en maak ik opnieuw plezier met mijn teamgenoten.

Livio
klas 5

donderdag 17 september 2009

Aangereden

Achttien april 2006 gebeurde het. Mijn broer en ik gingen spelen op het speelpleintje toen had mijn broer mijn fiets genomen en stak de straat over. Ik volgde hem zonder te kijken en ik werd aangereden..Ik herinner mij nog dat de persoon die de auto bestuurde probeerde te remmen. Toen werd ik wakker, ik wist niet waar. Ik zag mijn mama naast mij zitten en ze vertelde dat ik in het ziekenhuis was en geopereerd. Ik was in shock. Ik had een open scheenbeenbreuk, had zes pinnen in mijn been drie ter hoogte van mijn knie en drie ter hoogte van mijn enkel, lelijke schaafwonden en een kleine hersenschudding vertelde mijn mama. Ik lag in een bedje met een tv en lekker eten. Ik had wel veel pijn. Het was een ramp. Ik was een week in het ziekenhuis. Mijn mama is een hele week bij mij gebleven. Na het ziekenhuis heeft een verpleegster mij voor twee maanden iedere dag verzorgd. Ik moest op krukken lopen, drie maanden lang en ook met een rolstoel. Toen moesten mijn pinnen er uit. Ik kreeg een spuit en ik viel in slaap. Toen werd ik weer wakker en ik had gips aan mijn been en ik kon terug recht lopen.

Sebastien
klas 5

woensdag 16 september 2009

De Raaf

De Raaf is een boek waarin ik lees, het gaat over een detective. Het is echt spannend. In het begin gaat het over iemand die veel geld wint. Hij gaat naar een café en in dat café zijn verschillende spelletjes zo als Poker, Biljart en nog veel meer. Hij ging naar Poker. Daar verdiende hij steeds meer en meer geld want als je wint krijg je steeds geld die je wint, hij had heel veel geluk . Hij speelde maar door en door tot hij heel veel geld had. Later verliest hij heel de tijd, omdat al zijn geluk weg was. Hij moest goed slapen voor al zijn geluk terug te krijgen. Hij wou niet, toen vroeg hij aan iedereen in het café geld, maar iedereen zei nee. Toen kwam hij een Chinees tegen die gaf hem al zijn geld, hij zei : als je al mijn geld verspilt moet je het dubbele terug betalen en hij zei ok. Toen had hij met de geld van de Chinees weer gaan Pokeren, hij verliest weer. Het is spannend als je verder zit dan ontvoert en vergiftigt De Raaf mensen.
Ik was blij met mijn boek, ik wil wel ook graag een boek schrijven. Zoals andere mensen die mooie boeken schrijven. Je krijgt echt een gevoel zoals een echte held als je een boek schrijft. Maar ja ik ben nog te jong.

Ibrahim
klas 6

Voetbal is geen oorlog

Donderdag 29 September was er een voetbalwedstrijd Anderlecht – Standard Luik. In de 24e minuut was de Tsjechische Jan Pokal al geblesseerd en moest naar de kant. Na 25 minuten spelen maakte Axel Witsel een grote overtreding. Hij ging over de bal op het been van Marcin Wasilewski, hij moest het veld verlaten.. Hij had een open beenbreuk en Axel Witsel kreeg natuurlijk een rode kaart. Het werd meteen duidelijk dat hij een lange tijd niet kon voetballen en Anderlecht moest spelen met 10 spelers. In de 36e minuut werd er gescoord door Dieumerci Mbokani, Anderlecht, maar dat werd al snel ingehaald door Standard. In de 42e minuut werd er gescoord door Guillaume Gillet en het werd 1-1.
Ik vind dat dit NOOIT mag gebeuren in voetbal, maar hij heeft het niet met opzet gedaan.. Ze denken dat het genezen zal zijn na zo’n 10 maanden.

Emil
klas 5

ISS

Dinsdag 8 september zag ik ISS (international space station). Het gaat 27600km per uur. Maar hoe leven ze in dat ding? En hoe komen hun aan eten? Ik snap daar niks van. En wat doen hun in dat ding? Ze gaan heel de wereld rond en zoeken informatie van de ruimte... Landen die wel eens om andere mensen in te werken. Zij blijven daar vast jaren en jaren in. Ik vind het maar raar. Hoe kan iemand nu jaren in zo’n ISS zitten heel de tijd rond de wereld vliegen ..! Ze hebben bijna geen contact met hun familie . Dat zou toch heel erg zijn. Ik zou dat niet 1 jaar volhouden...Ik vind dat ze na een paar jaar even moeten landen en dan nieuwe mensen erin doen. En dan weer opnieuw... Niet altijd de zelfde mensen! Ik vind het maar erg dat zij daar bijna hun hele leven in zo’n ding zitten.

Karl-Heinz
klas 6

dinsdag 8 september 2009

F.A.S.

Ik heb een pleegbroertje met autisme en f.a.s. (wil zeggen het foëtaal alcohol syndroom). Dat is als de mama teveel alcohol drinkt tijdens de zwangerschap. Alcohol blijft zitten in de placenta (moederkoek) en dan kan de baby gehandicapt worden. Zijn hersentjes kunnen aangetast zijn zodat hij mentaal niet in orde is. Zo is mijn pleegbroertje. Hij heeft daardoor allemaal onderzoeken gehad. Hij is nu 2.5 jaar maar mentaal en emotioneel staat hij maar op een jaar. Daarbij heeft hij ook nog autisme. Zo is het moeilijk contact met hem te krijgen. Hij is altijd maar met schoenen bezig als hij maar een schoen ziet die een millimeter verkeert staat word hij hysterisch. Hij weet ook van iedereen van wie de schoenen zijn. Het vraagt heel veel energie om zo’n kind op te voeden. Ik vind het niet eerlijk dat hij aan de gevolgen moet lijden door de schuld van zijn mama. Ik vind dat zo’n mensen moeten gestraft worden.

Joy
klas 6

zaterdag 5 september 2009

Verdriet om een hamster

Ik kreeg een telefoontje van papa, hij zei dat hij slecht nieuws had. Ik was heel benieuwd wat hij te vertellen had. Hij zei dat Anne had gebeld. Ik werd nog nieuwsgieriger. Hij zei dat mijn hamster dood was. Eerst geloofde ik hem niet maar toch was het waar. Ik was heel erg geschrokken, het kon toch niet dat mijn hamstertje zomaar dood ging. Het kon ook niet omdat hij te oud was want hij was nog maar zes maanden en een half. De eerste minuten zei ik bijna niets meer. Ik mocht wel een ratje bij hen uitkiezen of ze gingen een nieuwe hamster kopen voor mij. Maar dat wou ik eigenlijk niet want zij konden er ook niet aan doen. Ik zat een beetje in een moeilijke situatie want ik wist niet wat ik moest doen. Tegen de avond hebben we een keer gebeld om zo’n ratje een keer te zien. Anne was bang dat ik boos zou zijn maar ik was helemaal niet boos op haar. Ze hadden mijn hamster mooi begraven in hun tuin. Dat maakte me al blij dat ze hem toch nog begraven hebben.

Joy
klas 6

donderdag 3 september 2009

Mijn eerste schooldag

Mijn eerste schooldag begon goed. Met een glimlach en een beetje stress. Nieuwe en oude vrienden terug zien. Al bij al ging het goed. Behalve dat we wéér moesten werken en ... het is mijn laatste jaar! Dus ik heb goeie voornemens voor dit jaar:

1:Meer werken, minder babbelen
2:Meer uitleg vragen als ik het niet snap
3:Nog mezelf blijven

Maar het belangrijkste: Lol maken met mijn vrienden en meer studeren! Want het is het laatste jaar dat ik in Onze BIJENKORF zit! Zoals Wim zegt:”Voor dat jullie weten is het de laatste schooldag! Zo snel gaat het!” Maar dan ben ik er nog niet vanaf … dan komt het middelbaar en dan werken! Och, was ik nog maar in het kleuterklasje … lekker spelen.

Yasmine
klas 6

dinsdag 1 september 2009

De wereld rond in je eentje

Laura Dekker is een meisje van 13 die de wereld wil rond zeilen in haar eentje. Het idee lijkt misschien wel een beetje gek. Maar het is wel een super avontuur dat bijna niemand meemaakt. Maar natuurlijk kan dat niet zo maar, de kinderbescherming wil er een stokje voor steken en haar droom afnemen. Moest ik Laura zijn dan zou ik dat niet zo maar laten gebeuren. Maar dat doet ze ook niet. Ze houdt moedig vol en laat haar droom niet afnemen. Natuurlijk begrijp ik de kinderbescherming wel, stel je voor dat er iets gebeurt. Misschien komt ze terecht in een zware storm dan kan ze wel gered worden maar dat kan het leven van iemand anders kosten. Misschien moet ze wel nog een jaar wachten en haar beter voorbereiden want zo'n reis is niet niets. Het zou niets voor mij zijn want de reis duurt waarschijnlijk 2 jaar. En ze is nog leerplichtig en de lessen via internet volgen is volgens mij niet hetzelfde. Wat de overheid zal beslissen blijft een raadsel.

Anaïs
klas 6

ps Je kan alles volgend op Laura's site http://www.lauradekker.nl/