vrijdag 29 januari 2010

Kanker

Mijn mama had vorig jaar borstkanker. Eerst vond ik het heel erg en moest ik wenen maar toen ik hoorde dat het nog niet zo erg was en dat mama er vlug bij was vond ik het wel nog erg maar niet zo heel erg meer. Maar mama moest wel nog geopereerd worden. Na de operatie heeft mijn mama bestraling gekregen. Toen mama werd geopereerd vond ik het wel jammer dat ik naar school moest . Na de operatie mochten we naar mama en dat vond ik wel leuk maar ook jammer dat ze nog niet mee mocht naar huis. Ik vind het wel erg als je kanker hebt want dan moet je geopereerd worden. Daarna kan je ook chemo of bestraling krijgen. Bij chemo kan je haar ook uitvallen. Bij bestraling ben je soms heel moe en dan is je huid ook nog verbrand. Deze week moest mama op grote controle, dat was wel spannend om te weten of mama weer kanker zou hebben. Maar gelukkig heeft ze geen kanker. Ik ben heel blij dat mama niet weer kanker heeft want ik zou dat wel heel erg vinden als mama weer moet worden geopereerd. Eén keer is al veel te veel, het moet niet nog een keer gebeuren.

Sara-Lisa
klas 5

zondag 24 januari 2010

Leven

Ieder mens leeft op de aarde. Elke seconde gaat er iemand dood van de honger. Dat gebeurt meestal in Afrika en India. Elk mens heeft een leven, een ander mens moet zich niet bemoeien met een ander mens zijn leven. Als hij houdt van iets of hij doet iets heel de dag laat hem doen!!!! Dus ik vind regels meestal niet noodzakelijk, enkel wel voor spelletjes, sport en gevaarlijke dingen. Je moet gelukkig zijn dat je leeft op de aarde. Veel mensen plegen zelfmoord en denken dat God ze een ander leven zal geven. Elk mens moet wel genieten van zijn leven, zelfs slechte mensen, mensen die kwaad zijn en macht willen.

Ibrahim
klas 6

Berichten over Haïti

Ik vind dat ze te veel berichten uitzenden over Haïti. Op bijna alle zenders met het nieuws kan je iedere dag kijken wat er gebeurt in Haïti. In de plaats van dat op iedere zender uit te zenden en er zo veel geld aan uit te geven zouden ze beter wat meer geld besteden aan de daklozen hier en ook aan Haïti. Opeens gebeurt er een aardbeving en alle aandacht gaat naar Haïti. Hier zijn er ook daklozen en daar houden ze er zich ook niet zo veel mee bezig. in de reclame kan je nu ook al geld geven aan Haïti. Maar in ons land heeft ook niet iedereen geld in overvloed. Waarom moet iedereen dan ineens wat ze over hebben aan Haïti geven?

Sara-Lisa
klas 5

Vervuiling

Vervuiling is slecht voor de natuur. Ik vind dat ze minder moeten vervuilen. In de meeste landen is er veel vervuiling. Ze kopen iets, eten het en smijten het papier of blikje weg in de natuur. Hoe meer vervuiling hoe slechter. Er kunnen overstromingen komen zoals in de film ‘The Day After Tommorow’, miljoenen mensen sterven. Ik vind dat niet goed voor de mensen. Zoals je weet, er zijn 4.5 miljard mensen te veel voor ons, dus het gaat heel moeilijk. Vervuiling in arme landen is niet zoals bij ons. Australië daar wil ik echt ook graag wonen zelfs als ze geen eten en drinken hebben. Het kan daar leuker zijn dan hier. Maar mijn gezin is Noord-Afrikaans, Marokko en zo. Maar vervuiling is nodig voor elektriciteit en het mens levend te houden, maar in elk land is er el vervuiling in kerncentrales en zo. Een ander woord ervoor is CO² dat zijn vervuilende gassen. Maar ik vind dat ze moeten na denken en minder vervuilen. Milieuvervuiling gebeurt in kerncentrales, zou ik daar baas zijn zou ik minder vervuiling doen maar dan hebben we ook minder elektriciteit.

Ibrahim
klas 6

dinsdag 19 januari 2010

Kleine meisjes worden groot

Vroeger toen ik een klein meisje was, hield ik me alleen bezig met poppen en prinsessen. Mijn droom was om een prinses te worden met een hele balzaal vol met roze jurken. Nu is dat helemaal anders, poppen interesseren mij niet meer. Ik kijk niet meer om naar al dat roze gedoe. Maar als ik dan kijk naar al die kleine meisjes die hun bezig houden met zich te schminken als een prinses, krijg ik diepe heimwee. Dan wil ik weer een klein meisje zijn die zich niets van de grote mensen aantrekt. Je eigen fantasiewereld hebben dat is toch prachtig? Maar helaas zal daar niets meer van komen. Volgend jaar ga ik nu al eenmaal naar het middelbaar. Afscheid nemen van deze school waar ik al sinds het eerste kleutertje met een lach op mijn gezicht naar school kom … Als je ouder wordt, interesseer je je alleen nog maar in kleren en make-up en natuurlijk ook in jongens. Maar dat zal nog een eindje duren voor dat die periode mij zal bereiken. Maar groter worden heeft ook een heleboel nadelen. De meeste mensen verwachten allemaal dat je presteert en dat je je verantwoordelijk neemt. Maar als de druk dan zo groot wordt, kan je helemaal niet meer presteren en is iedereen teleurgesteld in je. Maar ondertussen word ik in augustus 12 en toch blijven mensen je behandelen als een klein kind. Volgend jaar zal dat dus compleet veranderen. Ik zal op mijn eigen beentjes moeten staan. Mensen zullen mij helemaal anders zien. Ik zal niet meer dat kleine meisje zijn die je vroeger in de wangetjes kon knijpen. De wereld zal niet meer zo groot zijn. Maar ik ben bang als ik groot word dat ik dan een werkmonster van de maatschappij zal worden. Ik hoop echt dat ik gewoon mijzelf zal blijven, zelfs als het eens slecht gaat. Ik heb ook veel geluk met mijn mamaatje, op haar kan ik rekenen en zij zal mij altijd steunen. Met andere woorden is zij mijn rechter arm. En op mijn beste vriendin kan gelukkig ik ook rekenen.

Anaïs
klas 6

Haïti

Waarom gebeurt er zo’n erge gebeurtenis in Haïti. Ik vond het heel er voor die mensen. Dat hun huizen instorten, er ineens doden vielen en het ergste is dan er meer dan 50000 mensen hun huis kwijt zijn. Sommige hun familie. Ze slapen bijna allemaal buiten. De mensen zijn gewond. En sommige hun arm of been zijn geamputeerd.
Ik vind het wel goed dat er hulpdiensten gestuurd worden want gisteren hebben ze nog twee kinderen van onder het puin gehaald. Ik hoop dat er nog veel meer gered zullen worden want dat zou heel er zijn voor de mensen die nog onder het puin zitten. Ik hoop dat er heel veel mensen worden geholpen. Want er zijn er hun mama kwijt, hun papa en nog familie maar ik hoop dat ze hun mama of papa natuurlijk niet kwijt zijn.

Livio
klas 5

Als je pubert

Sommige meisjes en jongens puberen heel snel. Sommige puberen niet snel.Het is raar als je pubert, heel je lichaam en je gevoelens worden aangepast. Je leeft in een andere wereld. Toen ik nog jong was dan wou ik graag zoals Assepoester zijn. In een mooie jurk met glazen schoentjes en een knappe prins. Maar nu hou ik me met andere dingen bezig. Vroeger speelde ik met barbies en keek ik naar Dora. Nu interesseert dat me niet zo veel meer. Alles wordt en is niet meer zoals vroeger, helaas. Ik wil nog niet puberen! Ik wil nog net zoals de anderen zijn en niet dat tikkeltje meer. Anderen zijn nog bezig met “kinderachtige” dingen, dat vind ik toch. Soms maak ik dan ruzie over gewoon wat “kinderachtig is”. Als ik het dan belangrijk vind, dan vinden de andere dat minder belangrijk. Ik wil nog zoals iemand van mijn klas zijn. Maar ik kan de tijd niet terugdraaien. En dat tikkeltje meer wou ik vroeger zijn maar nu wil ik gewoon zoals anderen van mijn leeftijd willen zijn en kunnen leven. De puberteit is niet gemakkelijk noch voor de ouders, noch voor de kinderen. Zoals ik, ik merk dat ik ben anders geworden dan vroeger. Ik was vroeger speelser, meer verdraagzaam, meer liefdevol. Nu ben ik alleen maar een lastige puber die veel te veel zaagt! En voor mezelf moet ik me inhouden want soms gaat het moeilijk. Ik wil geen aandacht van jongens! Ik wil nog het “Yasmientje” zijn van vroeger. Alleen gaat dat niet meer. En hoe vroeger je pubert, hoe langer het gaat duren. Neen, neen, dat mag niet, ik wil dit niet langer, ik wil stoppen en nu meteen. De anderen denken meteen als ze mij zien dat ik 12 ben! Maar dat is niet waar, luister:ik ben een gewoon meisje dat niet wil puberen en niet wil veranderen. Somminge meisjes zijn blij als ze puberen. Ik alvast niet. Gelukkig ben ik nog niet zo ver gepuberd. Ik heb nog een lange weg te gaan. Het beste is er gewoon niet over denken.

Yasmine
klas 6

Is de wereld te klein voor ons allemaal?

Er zijn heel veel mensen op de wereld. Veel mensen zijn dakloos. Elke dag gaan er mensen dood en komen er weer nieuwe mensen.. Elke dag moeten er stukken wouden en natuur weg voor nieuwe huizen.. Omdat er niet genoeg huizen zijn voor al deze mensen. Maar we hebben de natuur ook nodig om te ademen. Ze verversen de lucht. En is er wel genoeg eten? Iedereen heeft eten nodig! Maar is er wel genoeg is de vraag. En nu zijn er ook veel te veel auto’s die de aarde warm maken en CO2 en smogalarm. Veel mensen zeggen dat de wereld kapot gaat en dat het zal ontploffen. Ik geloof daar niet in. We moeten gewoon meer op het milieu letten. Dat we niet te ver gaan met de opwarming van de aarde.
Dus als je ergens naar toe moet pak dan niet de auto maar de fiets!

Karl-Heinz
klas 6

Begin van een nieuwe wereld

Het is mijn laatste jaar hier in Onze Bijenkorf. Dat vind ik jammer want ik zit hier al heel mijn leven van mijn eerste kleuter tot mijn zesde leerjaar. Het zal zwaar worden als ik het moet verlaten. De school niet alleen maar vooral mijn beste vriendin Anaïs. Zij is al mijn hele leven mijn beste vriendin. Het is het laatste jaar dat ik met haar zoveel ga omgaan. Ik vind het heel erg jammer. Ik zal iedereen erg missen. Maar toch zal ik een stapje in de grote wereld zetten en er voor gaan. Het zal zwaar worden en dat weet ik. Ik zal goed moeten op mijn tandjes bijten. Eén probleem, ik vind het niet leuk om te studeren want ik kan het niet goed. Ik zal wel nieuwe vriendinnen maken en zij kunnen mij dan misschien helpen met studeren. Ik zal het heel moeilijk hebben. Ik kijk er nog lang niet naar uit. Hoe zal het zijn, zal het niet te moeilijk zijn? Zullen de andere kinderen mij wel accepteren. Wie weet het? Ik wou dat ik gewoon niet naar een andere school moest dat ze in deze lagere school ook een middelbaar hebben. Al het afscheid dat ik zal moeten nemen, het zal niet gemakkelijk zijn. Alle juffen die zo goed voor mij gezorgd hebben, zal ik ook moeten verlaten. Waarom, waarom moet je groot worden en ben je het al niet? Jammer. Maar ik zal toch nog met Anaïs een ijsje gaan eten in de Da Vinci!

Joy
klas 6

De dood

Iedereen gaat dood in de wereld, maar niet iedereen op dezelfde leeftijd. Het leven zou een stuk makkelijker zijn als iedereen op bijvoorbeeld 70 jarige leeftijd sterft. Dan kan je een hele lange tijd met je vrienden zijn. Als je dood gaat weet je het soms zelfs niet. Je vrienden, broers, zussen, mama, papa en familieleden komen dan naar je begrafenis.
Als je geboren bent heb je meestal nog lang te leven, maar soms ook niet. Na een paar jaar weet je dan: ik en iedereen die ik ken gaan later niet meer leven. Ik vind de dood oneerlijk, je verliest iedereen; vrienden, vriendinnen en familie. Ik hoop dat iedereen die ik ken wel lang zou leven. Ik ben eigenlijk niet bang van de dood, het gebeurt bij iedereen. Als er iemand dood is organiseren ze een groot “rouwfeest”. Er zijn heel veel mensen die dan rouwen om een persoon waar ze om geven, dat ik vind wel een beetje mooi dat ze al die moeite doen. Ik hoop dat ze ooit een soort drankje of medicijn gaan maken dat je eeuwig kunt leven. Dan kan je al je dromen uit laten komen en het leven zou perfect zijn.

Emil
klas 5

maandag 18 januari 2010

Moordenaars zijn hier niet welkom!!!


Als je ’s avonds op je gemak in de zetel gaat gaan zitten en je zet het nieuws aan en je kijkt naar al die honger, ellende, armoede en moorden dan dringt het toch wel tot je door dat deze wereld niet meer is zoals het was. Mensen vullen zich met wraak, leven op het ongeluk van de medemens. Onlangs heeft een aardige en lieve buur 2 mensen vermoord. Bijna niemand is nog te vertrouwen. Het gevaar loert achter elke hoek. Ik geloof dat het vroeger helemaal anders ging, buren konden elkaar vertrouwen. Waar gaat het toch naartoe. En al die ontvoerders hoe komen ze erbij om mensen die niets hebben misdaan het leven te ontnemen. Je kunt je toch niet wegsteken achter zulke gruwelijke daden. Waarom doen ze dat? Een normaal mens kan toch niet leven met zulke erge schade die ze die families en vrienden aandoen? Maar ze vergooien niet allen hun eigen leven maar ook dat van mensen die nooit iets misdaan hebben.

Anaïs
klas 6

vrijdag 15 januari 2010

Moordenaar


Tijdens de feestdagen hadden we alleen maar goed nieuws, mijn zusje Shania is geboren met Kerst.
Tot ik op een dag keek naar het nieuws. Ik hoorde namelijk dat Shana en Kevin vermoord waren. Ze zaten samen in een auto en kregen kogels door de rug en hoofd. Ik kan me dus niet voorstellen dat dat met mij zou gebeuren of met mijn ouders. Waarom, wie, wanneer … dat zat in mijn hoofd. Alle sporen kwamen uit op de buurman. Ik dacht hoe kan dat? Hij zag er een brave man uit? Neen, hoe kan een man die 2 mensen heeft vermoord zo verder leven? En dat hij dan nog zomaar feest, zonder te beseffen wat hij die ouders heeft aangedaan! Een beetje later bekende hij dan toch de moord. Dat zo iemand dat kan doen? Niet veel later komt dan toch ook uit dat hij Annick Van Uytsel ook heeft vermoord. Pff ...wie zoiets zo lang kan verbergen, zijn sporen kan verwijderen en dan nog niet wordt opgepakt is echt iets voor een seriemoordenaar. Maar de ouders van Annick van uitsel weten eindelijk wie hun dochter heeft vermoord. Maar nu blijven ze met de vraag, waarom? Misschien kon hij iets niet verdragen van de anderen? Of heeft hij psychische problemen? Eén ding staat al vast dat je niet iedereen zomaar mag vertrouwen en zeker niet Ronald Janssen. Hopelijk geven ze hem levenslang, dan is iedereen blij. Of toch niet de ouders met het verlies van hun kinderen. Zoiets is onvergeeflijk, onverstaanbaar, onbegrijpelijk! Het beste van allemaal is dat bijna niemand hem wil verdedigen tijdens zijn proces omdat hij geen spijt heeft van zijn daden! Zo iemand past perfect in de cel, daar is geen twijfel aan! Dat vind ik toch!

Yasmine
klas 6

woensdag 13 januari 2010

Dakloos


Hoe word je dakloos? Soms gaan mensen werken met twee en ze willen een nieuw huis en elk een auto en kinderen. Maar één van de twee krijgt zijn ontslag. Er moeten veel te veel afbetaald worden en ze geraken er niet meer om te betalen. Er komt stress in het huishouden en kunnen niet met el kaar praten en gaan uit elkaar. En de rekeningen stapelen zich op. Als je dan bij niemand kan om te helpen, geraak je er niet. De problemen stapelen op tot je uit je huis wordt gezet. Zo geraak je op straat en tot je terug eigen benen staat zijn er soms vele jaren voorbij gegaan. Ofwel blijf je dakloos ofwel krijg je weer een nieuwe start.

Livio
klas 5

Mio padre


Mijn papa woont in Italië en hij spreekt Italiaans. Ik zie hem niet veel maar soms komt hij naar België. Dan spreekt hij Frans. Vorig jaar verstond ik hem niet. Toen kon ik alleen nog maar “Bonjour, bonsoir, à demain, bon appetit, oui, non, comment ça va” verstaan. Ik hoop dat ik dit jaar al meer kan verstaan, want hij is van 8 tot 22 januari in België.
Ik vind het heel leuk als hij komt maar toch ook jammer dat ik hem niet goed kan verstaan, want dan moet mama altijd alles vertalen. Als papa een mopje vertelt versta ik de mop niet. dan zijn mama en papa al aan het lachen en wanneer ze zijn gestopt, vertaalt mama de mop en dan pas kan ik lachen. Ik zou het wel heel leuk vinden als ik papa ook kan verstaan. Dan kan ik ook met papa praten want nu moet ik eerst zeggen tegen mama wat ik wil zeggen tegen papa.

Sara-Lisa
klas 5