Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen. Zondagavond had ik veel buikpijn. Maandag was dat nog steeds dus dan zijn we maar naar de dokter gegaan. Ze hebben daar een echo genomen omdat het kon zijn dat mijn appendix ontstoken was. Dat voelt heel raar omdat ze een soort machine met gel besmeuren en dan gaan ze daarmee over je buik. Op een soort computer waren er allemaal zwart-witte dingen te zien. Ik snapte er niets van, maar de dokters zeiden dat er niets te zien was. We mochten weer naar huis, maar die avond kreeg ik erge buikgriep. De volgende ochtend moest ik weer overgeven, toen zijn we naar de dokter geweest. In de wachtkamer voelde ik me heel slecht. De dokter onderzocht mij en zei toen dat ik 2 nachtjes moest blijven. Dat kwam omdat ik te weinig kon drinken. Ik was in het begin een beetje bang omdat ik niet goed wist wat er ging gebeuren. Ik moest dan aan een baxter, daardoor kwam er dan een soort water in mijn bloed en zo hoefde ik niet te drinken. De verplegers waren super aardig en ik was nooit alleen. Omdat ik maar ziek bleef, hebben ze weer een echo genomen. De dokters wisten niet zeker of het mijn appendix was dus hebben ze mij toch geopereerd. We moesten een uur wachten voor ik in de operatiekamer mocht. Ik werd heel zenuwachtig van het wachten. In de operatiekamer stonk het en stonden er allemaal machines. Toen moest ik verdoofd worden. Ik vind verdoven niet leuk, maar ik maak er ook geen drama van zeg maar. Ik werd wakker en er zaten 3 grote plakkers op mijn buik, de wondjes deden veel pijn. Ik ben nog een hele week ziek gebleven. Toen ik eindelijk kon eten ging het steeds beter. Ik was echt superblij toen ik dinsdag naar huis mocht! We hebben de verplegers ook chocolade gegeven omdat ze zo lief waren geweest. Wat een week!
Ik ben nu heel blij dat ik weer naar school mag!
Louise
klas 5
