De neushoorn

Met kerst zijn mijn tante, neef, nicht en nonkel naar Zuid-Afrika geweest. Aan de ene kant was ik wel blij, maar aan de andere kant ook weer niet. Ik was blij voor hen, maar vond het niet zo leuk omdat ze er dan niet bij waren met kerst. Toen ze terug kwamen van reis was ik blij om ze terug te zien, ik was heel benieuwd naar hun verhalen. Ze vertelden wat ze allemaal hadden gedaan. Ze vertelden ook over de neushoorns. In de gebieden waar de neushoorns leven, zijn er stropers met helikopters die de neushoorns met een geweer verdoven en ze laten de andere stropers naar beneden zakken om de neus van de neushoorn af te zagen met een kettingzaag. Meestal sterft de neushoorn na een paar uur, doordat zijn gezicht een hele wonde is. Ik vind dat echt super erg, zoiets doe je toch niet ... Maar gelukkig bestaan er opvangcentra voor de neushoorns waarvan hun neus weg is en ook voor de kleine neushoorntjes die geen mama meer hebben. Deze opvangcentra zorgen voor de jongen, maar zo een jong heeft elk moment van de dag gezelschap nodig. Een mens kan niet elk moment van de dag bij die neushoorntjes blijven, dus zetten ze er een schaapje bij. Dat neushoorntje is opgegroeid met dat schaapje en het springt zoals dat schaapje, dat is wel grappig.
Om de neushoorns te steunen, verkopen ze daar armbandjes en kettingen. Noah en ik hebben elk een armbandje gekregen en Noah nog een ketting, zo kunnen we altijd denken aan de neushoorns.

Maya
klas 5