zondag 5 oktober 2008
Lucky me!
Ik kan eigenlijk wel boffen want ongeveer 12 à 13 jaar geleden was mijn mama zwanger. Niet van mij of van mijn zussen maar van een ander kindje.
Mijn mama was ongeveer 3 maanden zwanger toen ze ontdekten dat het kindje er niet meer was. Ze had een miskraam!!! Normaal ging het kindje komen op 11 juni 1996.
Op ongeveer 7 november was mama zwanger van mij en op 11 juli werd ik geboren. Toen besefte ik nog niet dat mijn mama een miskraam had gehad, maar nu wel al! Ik vraag me wel eens af wat er gebeurd zou zijn moest mama geen miskraam gehad hebben??? Dan zou ik wel wat anders zijn. Maar was ik dan een jongen of ook een meisje? Moest ik een jongen geweest zijn zouden ze me Freek of zo genoemd hebben. Dan zou ik ook en heel ander karakter hebben. Zou ik meer naar jongensprogramma’s willen kijken en nog zo veel meer!!! Of al was ik een meisje zou ik ook helemaal anders zijn. Misschien was ik dommer of juist slimmer, mooier of lelijker, leuker of saaier of weet ik veel. En moest het kindje geboren zijn en het was een meisje zou ik dan wel Anne heten??? Zoveel vragen en geen antwoorden.
Ik blijf me maar afvagen of dat kindje ik wel zou zijn. Ik ga er van uit dat het ongeveer het zelfde zou zijn, maar misschien niet. Misschien had dat kindje wel een handicap of ADHD of weet ik veel. Zou dat kindje zich wel thuis voelen??? Misschien zouden mijn zussen dat kindje wel leuker vinden dan mij!!! Ik blijf me maar afvragen hoe de wereld zou zijn zonder mij? Waarschijnlijk niet veel anders, maar het is gewoon raar dat er dan zoveel dingen zijn die ik nooit gezien zou hebben. En nu denk ik er eigenlijk ook aan dat dat kindje zoveel gemist heeft. Hij heeft eigenlijk nooit gezien wat ik nu zie. Hij heeft nog nooit mijn mama, papa, mijn zussen, mijn familie en nog zo veel meer gezien!!! En moest dat kindje wel geboren zijn zou ik dat allemaal niet gezien hebben. Ik heb eigenlijk wel wat medelijden met dat kindje dat hij dat alles nog nooit gezien heeft, dat hij nog nooit een stap op de wereld gezet heeft! En dan blijf ik me inbeelden dat ik dat alles evengoed nooit had kunnen meemaken!
Anne
klas 6