donderdag 19 juni 2014

Zazoe

Vroeger hadden we een nestje poezen. We wisten niet hoe dat kwam. Een paar maanden later kwamen er opeens zeven katjes van de trap gelopen. Ik vond ze super schattig. We vroegen of we er twee mochten houden, één voor mijn broer en één voor mij. Mama zei telkens hetzelfde, nee. Na een tijdje haalden wij haar over en we mochten er twee uitkiezen. Ik koos een gevlekte en mijn broer een tijgertje. Hij had geen andere keuze want het waren allemaal tijgertjes. Buiten één, die was zwart met een paar witte vlekjes. De rest van de poesjes gingen naar een boerderij die wij kennen.
We hadden nog geen naam. Na een paar uurtjes hadden we eindelijk een naam gevonden. Die van mijn broer heette Petitje omdat hij de kleinste was van de groep en de mijne noemde ik Zazoe. We leerden hen ook trucjes zoals lig, volg het snoepje, springen ... Het ging eigenlijk heel goed. Toen hij groot werd, wou hij van alles uitproberen. Hij wilde zijn papa volgen naar buiten want onze poes was een buitenkat. Maar wij wilden dat Zazoe en Petitje binnen bleven. Anders hadden wij kans dat ze gingen weglopen. Op een dag kwamen broer en ik van school en zei mijn mama dat Petitje weggelopen was. Het was verschrikkelijk. Dan een paar dagen later had mijn poes zichzelf verhangen tussen de ruit. Ik wil niet meer aan deze dag denken.

Obe
klas 5