Dysothografie

Ik heb dysorthografie waardoor ik het moeilijk heb met taal zoals schrijven of een andere talen leren. Bij mij is dat Frans. Het is net alsof ik woorden moet leren en teksten moet lezen die niet bestaan. Voor mij is er maar een taal en dat is Nederlands. Daar heb ik al moeite genoeg mee, maar dat is jammer genoeg geen uitvlucht om de taal niet te leren. Want later heb ik het nodig en nu ook al want Frans is onze tweede taal. De meeste mensen zien dysorthografie als een beperking maar ik zie het als een gave want als je nu een boek leest dan zie je alles voor je. Dan is het net of je niet leest maar je leest wel. Je ziet alles wat je leest. Je bent een beelddenker. En als je nu schildert zie je dan ook voor je hoe je het wil schilderen. Je hebt genoeg fantasie om het voor je te zien terwijl er andere schilders naar een voorbeeld kijken. Je moet het zien als een gave. Maar je moet die gave leren gebruiken. Er zijn natuurlijk wel wat minpuntjes maar op die minpunten moet je dan werken zoals door naar de logo te gaan. Ik moet dat ook doen. Het is niet altijd even leuk. Maar ik ben er dankbaar voor dat ik naar de logo mag gaan, want door de logo heb ik heel veel leerstof in gehaald. Want toen ik nog in het derde zat, stond ik op het niveau van het eerste leerjaar. Door de logo heb ik dat weer bij gebeend, maar ik moet het wel blijven volgen. Het enige dat wel niet leuk is, is dat het op de vrijdag na school voor mij het nog niet gedaan is, want dan moet ik nog een uur werken voor ik kan spelen.

Wiebe
klas 6