Ik keek vroeger scheel. Het kwam eigenlijk doordat ik te vroeg geboren ben. Ik moest in de couveuse en de zuurstof is op mijn ogen geslagen. Je zou zeggen dat je zo een zonnebril moest aan doen, ik weet het eigenlijk zelf niet maar mijn mama zegt dat het daar door is gekomen. Ik moest 3 of 4 keer geopereerd worden. Na mijn eerste operaties kon ik amper mijn ogen open doen maar dan weet ik het niet meer. Ik ben de derde keer geopereerd en dat weet ik wel nog een beetje. Ik was 8 jaar. Ik moest in een aparte kamer. Oma was mee. Dan was ik het al een beetje gewoon geworden. Maar was ik het we al een beetje beu. Ik kreeg eerst een soort drankje, een beetje een verdoving. Ze brachten me naar de operatiekamer en dan kreeg een zuurstofmasker op en er zat zo'n verdoving in. Ik werd wakker en ik kreeg mijn ogen niet meer open. Ze plakten gewoon aan elkaar. Na een tijdje kreeg ik ze open maar ik kon nog niet tegen het licht. Mama legde een deken over mij dat ik geen licht had. Erna was ik hersteld maar als ik weg ging naar een speeltuin dan werd ik gepest. Dat is echt niet leuk maar na een tijdje waren mijn ogen weer goed maar nu draaien ze nog weg, maar alleen als ik moe ben. Mijn mama moet soms nog zeggen:"Zet je oog recht!" Maar dat ben ik al gewoon en ik zet ze dan recht door mijn ogen toe te doen.
Ik wil met mijn blog zeggen dat als je een meisje of een jongen ziet en ze kijken scheel, dan mag je ze niet uitlachen.
Caitlin
klas 5
