Gisteren ben ik op een feest geweest van mijn tante Floor. Zij gaat trouwen met Yves een Rwandees en daar is de traditie dat er voor de trouw een handvraging is. Een handvraging komt van vroeger bij de Rwandezen. Als de dochter van het gezin trouwt, gaat de dochter bij de andere familie wonen van de man en dan geeft het gezin van de man een koe aan het gezin van de vrouw. Als de vrouw gestudeerd heeft, krijgen ze een dikkere koe dan als ze niet heeft gestudeerd. Ze geven de koe want als de dochter van haar gezin weg gaat zijn er minder handen voor op het land te werken en wordt dat vervangen door de koe. Want die kan melk geven,op het land werken en kalfjes krijgen. Maar het is wel zo als de koe een kalf krijgt, gaat het eerste kalfje terug naar de familie van de man. Zo ondersteunen de families elkaar. Maar ze hebben wel geen koe gegeven aan mijn oma en opa want hier is er geen landbouw meer. Ze hebben de handvraging gedaan om de families te verbinden om met hen een goeie band te maken. Op het feest was het heel leuk ook al kon ik de meeste mensen maar half verstaan, want ze spreken daar Frans. Gelukkig was daar een jongen uit Rwanda die Nederlands kon, hij vertaalde wat we wilden zeggen tegen de andere kinderen en wat zij aan ons wilden zeggen. Toen we elkaar aan elkaar hadden voorgesteld, gelukkig kon ik dat, begonnen we te spelen.
Wiebe
klas 6
