Dyscalculie is een rekenprobleem. Ik heb een attest dat bewijst dat ik dyscalculie heb. Ik ben daar ook op getest geweest. Dan moest je oefeningen invullen van wiskunde. Soms legt Wim iets uit en die paar minuten weet ik het maar als ik het dan weer een beetje later alleen maak ben ik het weer vergeten. Ik heb ook moeite met ruimtelijk inzicht bijvoorbeeld je hebt een paar letters die in een vorm staan en dan moet je met zo een vorm bijvoorbeeld een vierkant maken bijna iedereen van de klas ziet dat maar ik niet. Luna helpt me wel en dat vind ik heel lief maar ik kan het gewoon niet zien. Met toetsen mag ik ook voor sommige dingen mijn rekenmachine gebruiken. Als er examens zijn dan sla ik altijd in paniek omdat ik bang ben om slechte punten te hebben. In het 3de ben ik blijven zitten. Eerst kreeg ik bijles en logopedie voor wiskunde en als dat dan voorbij was, keek die vorige juf niet meer achter mijn dyscalculie. Ze gaf me gewoon dingen van het 2de leerjaar. Ik dacht daardoor dat ik het niet kon. Maar dan kwam ik naar Onze Bijenkorf. Eerst kwam ik bij Wouter in het 3de. Wouter gaf mij weer hoop dat ik wel wiskunde kon. Nu zit ik bij Wim en mijn wiskunde gaat al veel beter. Maar ik begin wel weer panikeren want de examens komen er aan. Maar ik denk wel dat het zal lukken, ik hoop het toch. In het begin schaamde ik me ook voor mijn dyscalculie maar nu niet meer. Iedereen helpt me ook en dat is wel tof. Dyscalculie is niet altijd zo leuk maar je krijgt hulp en zo weet ik dat ik wel wiskunde kan maar op een andere manier dan de anderen in mijn klas.
Wiese
klas 6
