Ik rij in het totaal al zes jaar, daarvan rij ik 3 jaar in Hof Ter Ede en nu al 3 jaar in 't Heernishof. Toen ik de eerste keer in die manege kwam zag ik een pony en ik vond hem zo leuk. Ik vroeg heel verlegen hoe die pony heette, de bazin zei Company. Ik vroeg of ik er mocht op rijden maar ze zei nee omdat hij nog te moeilijk was. Ze toonde een andere pony die er heel erg op leek. Dat was Evelientje dat vond ik een hele leuke pony om me te rijden. Een tijdje later reed ik nog op Evelientje. Een vriendin van mij Caitlin mocht opeens op Company. Ik vond het echt niet eerlijk maar ze viel er de hele tijd maar af. Annie zei dat de volgende keer als ik kwam, ik eens op Company mocht. Ik kon niet wachten tot ik weer mocht gaan paardrijden. Ik kwam in de manege ik vroeg, mag ik eens op Company rijden, ze zei ja. Ik borstelde hem en opeens vond ik dat er al een band tussen ons was. Ik kwam in piste we stapten op maar hij was wel veel groter dan Evelientje. Hoe dan ook we begonnen in te stappen. Ik vond het super leuk om met hem te rijden. Na een uurtje rijden wou ik niet meer van hem weg. Ik vond die pony zo leuk. Tot nu toe reed ik bijna altijd op die pony. Sommige zeggen geraak jij die pony nooit beu? Nee, ik geraak die pony nooit beu. De laatste keer dat ik reed, voelde ik dat er iets ging gebeuren. Want daarvoor zeiden er al een paar kinderen die daar ook reden dat Company ging verkocht worden, maar ik geloofde dat niet. Woensdag 4 juni kwam ik in de manege. Ik zag Company nergens staan, niet in zijn stal en ook niet in de weide. Een paar vriendinnen hebben met mij alle stallen onderzocht maar nergens stond hij. Na de laatste stal bekeken te hebben kwam er iemand naar mij gelopen en zei dat Company voorkocht was. De tranen sprongen uit mijn ogen. Eerst dacht ik wel dat het maar voor een grap was want ze hadden me al heel de tijd zitten plagen maar ze zei het nogmaals dat het nu geen grap was. Dat was de ergste dag van mijn leven, die dag zal ik nooit vergeten. Ik mis je Company.
Obe
klas 5
