Het was 24 december. Dat was een woensdag, dus ik ging naar de bibliotheek. Toen ik terug kwam, vroeg ik aan Levi mijn broer:”Waar zijn mama en papa?” Levi zei:”Mama en papa zijn naar het asiel om een poesje”. Ik was blij want ik wou heel graag een poesje. Een beetje later kwamen ze terug met een poesje. Hij heette Lucas. Ik was heel blij. Maar er is één ding dat ik niet leuk vind en dat is dat mijn papa daar allergisch voor is. Mama zei dat het niet de mooiste was. Ze had gewoon die dat naar haar kwam gepakt. Het uiterlijk maakt voor mij niets uit. Hij is zo lief en luistert zo goed ik zou hem nooit kunnen wegdoen. Moest hij in gevaar zitten, ik zou hem altijd beschermen. Of toch proberen te beschermen. Hij is wel een beetje een pestkopje. Maar dat vind ik niet erg. Hij pest een beetje om te spelen. Maar dat vind ik leuk. Niet zo lang geleden was hij weg gelopen. En zo was hij vier dagen weg. Dat vond ik heel jammer want ik hield heel veel van hem. Het was oudejaarsavond, hij was er nog steeds niet. Wij gingen eten, het was heel lekker. Ineens zei papa:”Lucas onze poes is terug”. Ik was heel blij. Ik kon niet meer blijer zijn. Nu weet ik dat Lucas nog altijd zou terug komen zelfs al blijft hij een week weg.Joy
klas 5
