Mijn hobby is onder andere zingen. Ik heb nog veel hobby’s maar zingen dat doe ik dag en nacht. Ik heb twee jaar geleden een micro gekregen om aan mijn stereo aan te sluiten. Ik ben ook een grote fan van musicals. Daar hebben ze draadloze micro’s zodat ze kunnen rondlopen en zingen tegelijkertijd. Ik wou dat ook kunnen omdat ik veel met mijn broer en zus de musicals naspeel. En je raad nooit wat ik voor mijn verjaardag gekregen heb. Een headset. Dat is een draadloze micro. Ik was super blij ik kan nu eindelijk met mijn armen zwaaien terwijl ik zing. Ik deed hem direct aan en begon te zingen en te springen. Mijn micro is zo goed dat ze me van boven tot beneden kunnen horen. Gelukkig kunnen mijn ouders daar goed tegen. Ik ben heel blij dat mijn ouders mij daar zo in willen steunen. Overal rijden ze met me rond voor zanglessen en voor audities. Ik ben hen daar super dankbaar voor. Ze zeggen altijd dat we onze dromen moeten volgen. Ook mijn meester Wim ben ik dankbaar dat we zoveel mogen zingen en met muziek bezig zijn in de klas. Ik hoop dat ik nog veel audities mag doen. In elk geval mijn micro heb ik al.
Joy
klas 5
zaterdag 31 januari 2009
Annie
Vorige week donderdag zijn we naar musical Annie geweest. Het was anderhalf uur rijden met de auto. We moesten naar de stadschouwburg van Antwerpen. We moesten een beetje wachten voor we onze plaatsen mochten innemen. Dan waren we eventjes aan het babbelen en dan begon het.
Annie is een weeskindje. Ze heeft ook een medaillon om haar hals daar zit een briefje van haar ouders. Elke dag leest ze die voor aan de weeskinderen. Er is ook een weesmoeder miss Hannigan. De weeskinderen moeten altijd zeggen:”We houden van u miss Hannigan”. Op een dag wilde Annie ontsnappen. Dat is haar gelukt maar ... de politie kwam haar tegen met een straathond. Ze mocht hem niet houden. Aan de ene kant snap ik de politie wel als het iemand anders zijn hond is maar Annie heeft anders niemand. Dat vond ik ook spijtig. Dan begon het spannend te worden want de rijke meneer wilde graag een weeskindje om indruk te maken op de pers. Natuurlijk mocht Annie mee. Dan was ik wel blij maar de andere weeskindjes dan? Maar goed, Annie een film bekijken en een lolly eten en werd verwend. Maar daarna moest Annie weg. De rijke meneer raakte gewoon aan Annie en daarom wil hij haar adopteren. Ze vroegen het aan Annie. Annie zei dat het goed was maar alleen als ze haar ouders vonden. Het meest grappige vond ik met de president. Want op het einde kwamen de weeskinderen op een feestje een ze hadden allemaal een knuffel. Toen de president naar hen keek lieten ze allemaal hun knuffels vallen. Er was ook slecht nieuws de FBI. Ze waren op zoek naar de ouders van Annie. Maar helaas kwamen ze erachter dat ze waren verongelukt. Dan kwamen ook 2 oplichters die zogezegd de ouders waren van Annie. Maar daar zijn ze ook achtergekomen, gelukkig!
Het was echt mooi. Op het einde heb ik meegezongen met de liedjes en ook heel hard geroepen. Mijn stem deed wel een beetje pijn. Ik hoop dat er ook een vervolg komt. Ik vond het schitterend!!! Hopelijk maken we nog zoiets mee.
Yasmine
klas 5
Annie is een weeskindje. Ze heeft ook een medaillon om haar hals daar zit een briefje van haar ouders. Elke dag leest ze die voor aan de weeskinderen. Er is ook een weesmoeder miss Hannigan. De weeskinderen moeten altijd zeggen:”We houden van u miss Hannigan”. Op een dag wilde Annie ontsnappen. Dat is haar gelukt maar ... de politie kwam haar tegen met een straathond. Ze mocht hem niet houden. Aan de ene kant snap ik de politie wel als het iemand anders zijn hond is maar Annie heeft anders niemand. Dat vond ik ook spijtig. Dan begon het spannend te worden want de rijke meneer wilde graag een weeskindje om indruk te maken op de pers. Natuurlijk mocht Annie mee. Dan was ik wel blij maar de andere weeskindjes dan? Maar goed, Annie een film bekijken en een lolly eten en werd verwend. Maar daarna moest Annie weg. De rijke meneer raakte gewoon aan Annie en daarom wil hij haar adopteren. Ze vroegen het aan Annie. Annie zei dat het goed was maar alleen als ze haar ouders vonden. Het meest grappige vond ik met de president. Want op het einde kwamen de weeskinderen op een feestje een ze hadden allemaal een knuffel. Toen de president naar hen keek lieten ze allemaal hun knuffels vallen. Er was ook slecht nieuws de FBI. Ze waren op zoek naar de ouders van Annie. Maar helaas kwamen ze erachter dat ze waren verongelukt. Dan kwamen ook 2 oplichters die zogezegd de ouders waren van Annie. Maar daar zijn ze ook achtergekomen, gelukkig!
Het was echt mooi. Op het einde heb ik meegezongen met de liedjes en ook heel hard geroepen. Mijn stem deed wel een beetje pijn. Ik hoop dat er ook een vervolg komt. Ik vond het schitterend!!! Hopelijk maken we nog zoiets mee.
Yasmine
klas 5
vrijdag 16 januari 2009
Winterpret
Winter. Het woord alleen al doet me beven. Winter doet me denken aan kou en ziektes. Maar het doet me ook denken aan sneeuw en ijspret! Dit jaar was er niet zo veel sneeuwpret, maar ijspret hebben we gehad! De vaart is dichtgevroren! Wij hebben de kans dan ook niet laten liggen om er een mooie wandeling op te maken. Ellen had een kniekneuzing en kon spijtig genoeg niet mee! Ik had het zeer koud, maar het was gewoon zo fijn om eens samen met je familie te zijn! Na de wandeling ben ik samen met mijn zussen om de slee geweest! Het was nogal kinderachtig maar zo leuk. We moesten elk de slee eens trekken! Ze wogen tonnen. Ik vond dat ze wel eens op dieet mochten! De sneeuwpret die we gehad hadden duurde ook maar een dag. Maar dat was dan ook wel een super dag!!! Samen met mijn zussen hebben we een sneeuwballengevecht gehouden. We smeten allemaal op mijn oudste zus Veere. Die zat nog in haar pyjama en werd dan ook kledder nat!!! De volgende dag was ze natuurlijk ziek, maar dat vond ze niet erg. Ze had juist een leuke dag achter de rug!
Anne
klas 6
Anne
klas 6
Gaten vullen
In december ben ik voor de 2de keer naar de tandarts geweest. Het was voor een voorlopige vulling. We kwamen toe in het ziekenhuis en ik zei tegen mama:”Waarvoor is het deze keer?” Mijn mama zei:”Ik weet het niet jongen maar vraag dat ze je zere tand vullen”. We gingen in de lift. In een paar seconden waren we je boven. De baliedame riep door de micro:”Dr. Patric, uw patiënt is hier”. De dokter kwam, ik was een klein beetje bang. Ik lag in hok 7. Eerst hebben ze mijn tandvlees verdooft en hebben ze mijn mond droog gemaakt. Dan begon hij in mijn tand te boren maar ik voelde het nog. Hij gaf mij nog een beetje verdoving maar ik voelde het nog steeds. Ze gaven me nog een beetje bij. Dan begonnen ze terug te boren het deed geen pijn meer. Ze maakten mijn mond helemaal droog en hebben mij een voorlopige vulling gegeven. We moeten nog eens terug komen op maandag 19 januari.
Gregory
klas 6
Gregory
klas 6
woensdag 14 januari 2009
Op weg naar Mars
Soms als ik alleen ben denk ik eens diep na. Over onze wereld. Wie heeft er de mooie bloemen in het gras uit gevonden, wie zorgt ervoor dat als wij opstaan de zon schijnt en als we gaan slapen de maan, en het belangrijkste wie heeft ons uitgevonden. En zo kun je blijven nadenken. En dan heb je nog de verschillende godsdiensten (maar volgens mij zijn ze allemaal hetzelfde). Je hebt de christenen die geloven dat god de wereld heeft gemaakt, de moslims in Allah, de boeddhisten in boeddha. Maar als god de wereld heeft gemaakt wie heeft dan god gemaakt. Kun je blijven voort denken Maar niemand weet hoe die rare bol in elkaar zit. En dan heb je nog dat dood gaan. Waarom heeft god ons dan gemaakt als we toch dood gaan. En hoe moet dat zijn dan na de dood? Maar niemand weet het. Stel dat iemand die dood is terugkomt en zegt hoe het was om dood te zijn. Het zou wel wat zijn. Maar nu zijn er mensen die beweren dat er leven is op Mars ( misschien wel Mars-mannetjes of Bounties of Milky Ways of Lions) haha. Maar als de wereld zal vergaan door het gat in de ozonlaag (doe er maar vlug iets aan!!!), wil ik naar Mars.
Anaïs
klas 5
Anaïs
klas 5
Echt toneel!
Onze Bijenkorf heeft een schoolproject gemaakt. Het heet “De legende van Santa Claus”. Iedereen had een rol. Ik was een soldaat maar ik had een ridderpak aan. Ik moest eigenlijk vechten tegen een baron. De baron had een kruispak aan. Toen we vochten moesten we 10 keer slaan en dan moest de baron op de grond vallen. Dan moest ik zeggen:” Sterf hond!” en toen ik stak had de baron mij in mijn buik gestoken. Toen kwamen er 4 vieze monsters af met hun verschrikkelijke Swijn. Ze moesten me opeten. Maar toen hadden ze Klaas gezien en ze liepen naar Klaas toe. Ze vochten en vochten maar Klaas had een bijl vast en hakte in de staart van Swijn. Hij had heel veel pijn. Ik werd wakker en de scène was gedaan.
We hadden 11 scènes. Scène 1 was heel kort. Op het einde was het groeten. Eerst kwamen de mensen, dan de monsters en dan de elfjes en feetjes. Dan de ryls en de rendieren. De rendieren kwamen op en bogen voor ze gingen neerzitten zaten. Toen kwam Arke samen met Klaas. Iedereen boog mee. Alle mensen applaudisseerden en floten en juichten. Het was echt een toneel! Iedereen moest af en toen was het gedaan.
Ibrahim
klas 5
We hadden 11 scènes. Scène 1 was heel kort. Op het einde was het groeten. Eerst kwamen de mensen, dan de monsters en dan de elfjes en feetjes. Dan de ryls en de rendieren. De rendieren kwamen op en bogen voor ze gingen neerzitten zaten. Toen kwam Arke samen met Klaas. Iedereen boog mee. Alle mensen applaudisseerden en floten en juichten. Het was echt een toneel! Iedereen moest af en toen was het gedaan.
Ibrahim
klas 5
Geloven in Jehova
Ik heb een ander geloof dan de rest van de school. Ik geloof in Jehova. De meeste vinden het maar jammer omdat ik geen feesten zoals Kerst, Sinterklaas, Pasen, Halloween, Valentijnsdag of andere zulke feesten mag vieren. Maar dat is toch mijn geloof. Niemand anders hoeft toch te kiezen waar ik in geloof. En ik vier wel geboortedatums, trouwdagen of jubileums. Ik ga elke zondag en donderdag ongeveer 2 uur en de maandag 1 uur naar een grote zaal om nog meer over Hem te leren. Maar de maandag is afgeschaft. Soms gaan we langs bij andere mensen, zodat zij er ook meer over leren. Wij vinden dat iedereen het recht geeft om er meer over te weten. En waarom oorlog over geloof terwijl we van elkaar kunnen leren. Wie komt er nu eigenlijk op het idee om iemand neer te schieten omdat hij in iets anders gelooft. Ik heb een goede raad voor iedereen , leef in harmonie in plaats van met elkaar te vechten.
Kevin
klas 6
Kevin
klas 6
Arke
Elk jaar doen we een toneelstuk met heel de school. Dat doen we in de Biekorf. Vorig jaar ging het over Oliver Twist, het was een musical. Ik moest de moeder van Oliver spelen. Dat was een zeer leuk toneel. Dit jaar ging het over “De legende van Santa Claus”. Er waren drie kerstmannen. Ik moest de helper van Santa spelen. Dat was veel tekst ik zei in mijzelf dat ik dat nooit zou kunnen omdat het mijn eerste keer was dat ik de hoofdrol had. Toen ik de script kreeg, was ik geschrokken. Maar ik zei dat ik het kon. Dan moest dan ik wel elke dag leren. Het was vermoeiend.
We moesten twee keer voor de kinderen spelen. Ik was zenuwachtig. Ik moest bijna in mijn broek doen. De eerste scène … we moesten opkomen. En toen begon de koning te praten. Ze was klaar toen ik mijn eerste zin zei was alles over. Het ging zo snel dat al mijn zenuwen weg waren. We hadden twee keer gespeeld. Ik was blij dat alles goed verlopen was. Maar we moesten de volgende dag weer twee keer spelen en nu niet voor de kinderen maar voor de ouders en de benefiet. Ik was nog meer zenuwachtig. De eerste keer was het voor de benefiet. Iedereen had goed gespeeld. En dan was het voor de ouders. Het was gedaan. Ik was zo blij.
Bouchra
klas 6
We moesten twee keer voor de kinderen spelen. Ik was zenuwachtig. Ik moest bijna in mijn broek doen. De eerste scène … we moesten opkomen. En toen begon de koning te praten. Ze was klaar toen ik mijn eerste zin zei was alles over. Het ging zo snel dat al mijn zenuwen weg waren. We hadden twee keer gespeeld. Ik was blij dat alles goed verlopen was. Maar we moesten de volgende dag weer twee keer spelen en nu niet voor de kinderen maar voor de ouders en de benefiet. Ik was nog meer zenuwachtig. De eerste keer was het voor de benefiet. Iedereen had goed gespeeld. En dan was het voor de ouders. Het was gedaan. Ik was zo blij.
Bouchra
klas 6
Marokko
Marokko is het land waar ik vandaan kom. Maar het land is niet zo rijk want ze hebben daar geen computers. Als het schooljaar gedaan is, zullen mijn familie en ik misschien op reis gaan naar Marokko. Mijn papa is daar geboren in 1956. Toen hij daar nog woonde had hij nog heel veel geld. Mijn broer is geboren in 1990 en mijn grote zus in 1991. Als het schooljaar gedaan is, zal ik ook nog verhuizen naar Brussel. In Brussel kennen we heel veel mensen. Marokko is een land waar allemaal moslims wonen. En Saoudie is ook een land waar duizenden mensen bidden.
Ik zal veel geluk hebben in Brussel en ook in mijn nieuwe school. België is ook een leuk land. Het is één van de rijkste landen net als Japan. Ik heb ook nog een broer die is 26 jaar. Hij heet Samir. Hij is nog niet getrouwd omdat hij nog een papa heeft. Hij woont al in Brussel. Hij komt meestal de zondag op bezoek naar ons. Hij heeft nog een vriend. Hij is geen moslim. Samir speelt gitaar. Hij moet elke zaterdag gaan zingen voor mensen samen met andere vrienden. Soms gaan wij naar hem in Brussel. Als wij in Brussel gaan wonen dan kunnen we gemakkelijker naar zijn huis. Eigenlijk woont hij in een appartement.
Ibrahim
klas 5
Ik zal veel geluk hebben in Brussel en ook in mijn nieuwe school. België is ook een leuk land. Het is één van de rijkste landen net als Japan. Ik heb ook nog een broer die is 26 jaar. Hij heet Samir. Hij is nog niet getrouwd omdat hij nog een papa heeft. Hij woont al in Brussel. Hij komt meestal de zondag op bezoek naar ons. Hij heeft nog een vriend. Hij is geen moslim. Samir speelt gitaar. Hij moet elke zaterdag gaan zingen voor mensen samen met andere vrienden. Soms gaan wij naar hem in Brussel. Als wij in Brussel gaan wonen dan kunnen we gemakkelijker naar zijn huis. Eigenlijk woont hij in een appartement.
Ibrahim
klas 5
maandag 12 januari 2009
Een vroeg verjaardagscadeau
Het was een gewone woensdagmiddag. Mijn mama was te laat ik moest in de opvang blijven. Het was twaalf uur toen ze er was. Ze zei dat ze een verrassing had. Mijn verjaardagscadeau. Ik moest niet lang na denken, schaatsen, ik wist het meteen. Ik was verrast en blij. Eerst gingen we naar huis dikke kleren aan doen en eten. En dan gaan schaatsen maar eerst moest ik ze wel aan krijgen. Het duurde een half uur om ze te knopen. We reden naar een grote plas in Dudzele, groter dan het Boudewijnpark. Ik heb dan voor de eerste keer in mijn leven op natuurijs geschaatst. Vrijdag zijn we nog een keer terug geweest om te schaatsen. Zaterdag zijn we dan naar de Damse vaart geweest om er te schaatsen. Ik had er al zoveel over horen vertellen van mijn papa en mijn pe. Dat het zo tof is om op de Damse vaart te schaatsen. Ik ben blij dat ik dat ook eens heb meegemaakt. Jammer dat ze nu al dooi voorspellen en hopelijk moeten we nu weer geen 12 jaar wachten om nog eens op natuurijs te schaatsen.
Cedric
klas 6
Cedric
klas 6
Tandartsbezoek
In september ben ik voor de eerste keer naar de tandarts geweest. Dat was in het AZ St.-Jan. Eerst vond ik het eng maar na een paar minuten was het al minder eng. De tandarts begon eerst in mijn mond te kijken met een spiegeltje daarna maakte hij mijn mond droog met een machientje dat lucht wegblaast. Daarna heeft hij met een kleine stok in mijn mond bezig geweest, een gebogen en scherpe punt aan elke kant. Toen hij daar mee klaar was, had hij een stok dat je in je mond moet steken gegeven dat zat een hele tijd tegen mijn verhemelte dat was niet prettig. Dan hebben ze twee foto’s van mijn tanden getrokken in één van de tanden zat er een gat van 0,5cm dus 5 mm. Dan heeft de tandarts tandvlees weggehaald. Dat deed pijn, heel veel pijn. Intussen kwam er ook bloed uit mijn mond. Ik mocht mijn mond spoelen en kreeg ik een cadeautje.
Gregory
klas 6
Gregory
klas 6
zaterdag 3 januari 2009
Lucas
Het was 24 december. Dat was een woensdag, dus ik ging naar de bibliotheek. Toen ik terug kwam, vroeg ik aan Levi mijn broer:”Waar zijn mama en papa?” Levi zei:”Mama en papa zijn naar het asiel om een poesje”. Ik was blij want ik wou heel graag een poesje. Een beetje later kwamen ze terug met een poesje. Hij heette Lucas. Ik was heel blij. Maar er is één ding dat ik niet leuk vind en dat is dat mijn papa daar allergisch voor is. Mama zei dat het niet de mooiste was. Ze had gewoon die dat naar haar kwam gepakt. Het uiterlijk maakt voor mij niets uit. Hij is zo lief en luistert zo goed ik zou hem nooit kunnen wegdoen. Moest hij in gevaar zitten, ik zou hem altijd beschermen. Of toch proberen te beschermen. Hij is wel een beetje een pestkopje. Maar dat vind ik niet erg. Hij pest een beetje om te spelen. Maar dat vind ik leuk. Niet zo lang geleden was hij weg gelopen. En zo was hij vier dagen weg. Dat vond ik heel jammer want ik hield heel veel van hem. Het was oudejaarsavond, hij was er nog steeds niet. Wij gingen eten, het was heel lekker. Ineens zei papa:”Lucas onze poes is terug”. Ik was heel blij. Ik kon niet meer blijer zijn. Nu weet ik dat Lucas nog altijd zou terug komen zelfs al blijft hij een week weg.
Joy
klas 5
Joy
klas 5
Abonneren op:
Posts (Atom)