Ik was bezig het konijn eten te geven. Ik kwam juist buiten om de cavia’s eten te geven, toen ik mijn mama en papa buiten zag staan. Ik voelde dat er iets mis was maar wat? Mijn mama stapte zacht op me af en zei me dat Woepje gestorven was. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik voelde tranen in mijn ogen. Ik voelde me triest en ik had het koud. Onder onze treurwilg maakte papa een gat. Ik nam Woepje zachtjes op, en legde hem in een doos. Hij voelde ijskoud aan. Toen mijn zussen terug kwamen van de basket, legden we de doos in het gat. We deden de aarde er op en weg was de doos. Ik nam Knabbel nog even bij mij en dan ben ik maar naar bed geweest. In slaap geraken was niet erg makkelijk, want ik nam juist afscheid van een vriend ...
Anne
klas 6
