Er was eens een meisje dat wou boksen. Maar ze mocht niet van haar mama, ze kwam niet goed overeen met haar mama.. De moeder van Melany was zeer streng. Dus is Melany alleen gaan wonen. Eén ding wilde Melany doen en dat was boksen. Nu woon ik alleen dus doe ik wat ik wil! Melany ging werken om geld te verdienen. De volgende dag ging Melany naar een boksschool en ze vroeg om haar in te schrijven. Iedereen schoot in de lach, sorry wij geven geen les aan meisjes. Melany ging weg en zo bleef ze maar zoeken en eindelijk zag Melany een andere boksschool. Ze kwam binnen er kwam een oude man en ze vroeg hem om zich in te schrijven. De oude heer zei hier was het vroeger een boksschool maar nu niet meer. Kan jij me dan les geven? De man twijfelde even maar Melany bleef het vragen tot hij ja zei. Maar op één voorwaarde je zegt het aan niemand. Oké zei Melany. Kom morgen om 6 uur ’s ochtend dan geef ik je les, mijn naam is Paul en de mijne is Melany zei ze. Om 6 uur stond Melany te wachten op Paul en eindelijk kwam hij aan. Melany was al aangekleed. Kom nu gaan we beginnen. Melany was zeer goed bezig.
1 jaar later: Melany vocht al kampen, ze won altijd. Maar nu moest ze tegen een hele sterke tegenstander boksen. De eerste ronde bokste ze goed. De achtste ronde begon Melany moe te worden. Opeens kreeg Melany een harde slag op haar neus. De trainer zei tegen haar om te stoppen maar zij deed verder met de wedstrijd. De twaalfde ronde was Melany zeer moe onverwachts kreeg ze een klap van haar tegenstander tegen haar hoofd. Melany viel op de boord van de stoel die op de grond lag. Ze brachten haar onmiddellijk naar het ziekenhuis daar zeiden de dokters dat haar rug gebroken was. Heel even lag ze in een coma maar toen kwam ze er weer uit. Paul, haar trainer, kwam elke dag Melany bezoeken in het ziekenhuis. De dokters zeiden dat het al beter ging met haar maar dat ze voor altijd verlamd was. De trainer vroeg of hij even met Melany kon praten, het is goed zei de dokter maar niet te lang. Melany zei tegen Paul kom vannacht naar mij en zet mijn ademhalingsmachine uit omdat het niet meer zie zitten om zo verder te leven, ik ben helemaal verlamd en kan niets doen. Neen, zei Paul ik voel me anders heel slecht, ik zal je niet vermoorden. Hij vertrok. De volgende dag kwam Paul terug Melany vroeg het hem weer en zei tegen hem om erover na te denken. Na drie dagen kwam Paul terug en zei dat hij het ging doen. Midden in de nacht kwam Paul en deed de ademhalingsmachine uit zodat Melany geen adem meer kreeg en zo dood ging.
Bouchra
klas 6
