Op 6 september 2017 is mijn hondje gestorven. Ik vond het echt mega-erg. Ik was echt super hard aan het huilen toen ik hoorde dat ze dood was. Ze had een soort van blaasontsteking. Ze was al zeker een maand niet goed. Ze lag altijd op de grond en ze kreunde veel. Ik kon het bijna niet meer aanhoren. Ik vond het echt te erg. Dan moest ze een weekje bij de dierenarts blijven en dan gaven ze haar medicijnen. Ik wilde maar niet geloven dat ze zou dood gaan. Maar toen was ik naar mijn mama en ik denk half in de week belde mijn papa dat Zaiha (want zo noemde ze) overleden was. Ik was zo verdrietig, ik huilde super veel. Toen ik terug bij mijn papa was, voelde ik dat mijn papa ook heel verdrietig was. Natuurlijk want het was ook zijn hond. Maar ik had het gevoel dat hij niet durfde te huilen ... We hebben haar laten cremeren. We hebben een super mooie urne gekocht om haar as in te doen. We hebben de helft in de pot gedaan en de helft gaan we uitstrooien. Als mijn andere hondje ook dood gaat dan gaan we haar op de zelfde plek als Zaiha uitstrooien. Ik wil eigenlijk maar één ding zeggen, ik ga je missen Zaihatje. Ik hou van je.
Ana-Lou
klas 5
