Mijn oma en opa zijn gestorven toen mijn papa nog klein was. Ze waren nog jong, ik weet niet precies hoe oud ze waren. Mijn oma is gestorven aan kanker en mijn opa aan een auto-ongeluk. Ik vind het wel jammer en ook heel erg voor mijn papa. Mijn papa was op 11-jarige leeftijd al een wees. Hij is dan bij zijn nonkel en tante gaan wonen. We zijn vroeger vaak naar het kerkhof geweest om ze te gaan bezoeken, dan legde we een bloemetje voor ze neer. Vroeger dacht ik daar nog niet echt over na maar nu ik wat ouder ben begin ik te denken hoe het zou zijn als ze er nog waren ... Ik heb wel nog mijn oma en opa aan mijn mama's kant. Dat vind ik wel leuk dat ik hen wel nog heb. Mijn papa vertelt soms iets over zijn ouders bijvoorbeeld dat hij en zijn papa samen naar de kermis gingen en dan naar het schietkraam gingen en dat zijn papa altijd knuffels won en die dan aan mijn papa gaf.
Nog niet zo lang geleden is papa zijn broer gestorven, daar had papa natuurlijk ook veel verdriet over. Ik vind het zo zielig dat papa al zo veel familie is verloren. Hij is ook nog 2 andere broers verloren maar die zijn gestorven toen ze net geboren waren. Ik vind het gewoon super zielig voor mijn papa.
Ana-Lou
klas 5
