Ik ben er de laatste tijd nog veel mee bezig. En ik word er heel verdrietig van als ik na denk over mezelf. Ik ga eens vertellen dus ... Ik heb al heel veel operaties meegemaakt en bestralingen. En ik heb ook een kralenketting en voor alles heb je een kraal, voor operatie en bestralingen en een scan en ik mis nog heel veel kralen. Maar ik ben de laatste tijd dus bang dat het terug gaat beginnen ... terug operatie. Soms zie ik het gewoon voor me en als ik daar aan denk ben ik bijna heel de avond verdrietig en kan ik niet slapen. Ik weet zelf ook dat ik aan goeie dingen moet denken maar soms lukt dat niet en ik heb het soms ook dat ik na denk dat ik in het ziekenhuis ben en dat ze dan zeggen dat ik geopereerd moet worden. En dan voel ik gewoon die buisjes. Of zie ik het voor me dat ik in die ambulance lig. Als ik in het ziekenhuis lig krijg ik veel kaartjes, die liggen nu allemaal in een doos op mijn kamer. Het zijn twee dozen en soms kijk ik in die dozen en dan begin ik te wenen omdat ik dan terug denk aan vroeger. Of ik zie het dan voor me dat ik in die kamer ben met al die rare toestellen. Ik wil het gewoon nog eens allemaal vertellen omdat ik nu in een nieuwe klas zit en er zijn denk ik toch nog een paar in de klas die nog niet weten wat ik in deze blog schrijf. Ik vind het soms wel moeilijk als we er in de klas over praten. Dan zie je het misschien niet aan mij, maar dan ben ik vanbinnen echt hard aan het denken. en dan word ik er verdrietig van. Deze week zondag gaan we naar Planckendael. Dat is een dierentuin en we gaan er naar toe omdat het voor kinderen is die hetzelfde hebben als mij. Het is gratis, het wordt georganiseerd door het kinderkankerfonds. We mogen met z’n allen gaan, met het hele gezin dus. Ik ga op het einde normaal een cadeautje krijgen en mijn broer en zus ook.
Ilke
klas 6
