Kinderen die jonger dan twee jaar zijn hebben best één verblijfplaats. Vanaf drie jaar kunnen ze een paar dagen afwisselen. Pas vanaf zes jaar zijn ze klaar om elke week ergens anders te wonen.
Co-ouderschap is slecht voor de ontwikkeling van het kind want die kinderen hebben sneller last van verlatingsangst, depressieve gevoelens, problemen bij het slapen, eczeem en agressiviteit.
Het probleem is dat het welzijn van het kind zeer weinig aan bod is gekomen. Het is misschien fijn voor de ouders maar niet voor de kinderen want eigenlijk vraag je teveel van die kinderen.
Baby’s moeten zich veilig kunnen voelen, dat betekent dat ze weten als ik ween kom jij naar mij en zoek jij uit wat er met mij aan de hand is. Tot aan hun twee jaar doen ze dat bij de telkens dezelfde persoon. Dus bij co-ouderschap voelen ze zich niet meer veilig want ze zien telkens een andere persoon.
Co-ouderschap kan wel maar ik vind dat het moet aangepast zijn aan de leeftijd van de kinderen. Want onder zes jaar een weekje hier, een weekje daar dat is niet goed en niet haalbaar voor een zo jong kind.
Ze hebben weinig besef van de tijd. Dus als je zegt nog vijf nachtjes slapen en je ziet mama of papa terug dan begrijpt een kind van drie jaar dat nog niet.
Dennis
klas 6
