Ik vroeg me altijd af waarom het leven een cadeau is. Ik vond dat het leven meer een vloek was die uit kwam. Die ik niet kon tegenhouden.
Alle dingen die ik heb meegemaakt vormen zich in trauma’s. Ik dacht dat ik enigste was met problemen. Eerlijk gezegd wilde ik vroeger doodgaan. Maar toen had ik mijn ouders die me steunden die me probeerden te helpen en sterker probeerden te maken. Dus hield ik vol. Alles kwam elke dag terug op mijn andere school. De haat, het verdriet, ik zette een masker op. Ik vond mezelf een covergirl. Ik lachte bijna nooit meer. Ze maakten me deze persoon. Ik probeerde mezelf te troosten maar ik bleef maar huilen. Dus besloot ik spreuken te maken en daar heb ik veel van geleerd. Dus besloot ik, ook al was het leven een vloek, ik zal het veranderen in iets moois.
Dus als ik dit allemaal weer opnieuw moet doen dan doe ik het weer. Het heeft mij de persoon gemaakt die ik vandaag ben. Dus ik zal mijn tijd aan leuke dingen besteden want leven is ook de tijd.
Van een leerling
6de klas