Vrienden van ons hadden kleine poesjes. We kregen een poesje, maar we wisten niet hoe we hem gingen noemen. Nu noemen we hem “Garfield”. Het was wennen voor ons en hem. Hij was nog bang maar omdat we veel met hem spelen, was hij het snel gewoon bij ons. We hebben een grote krabpaal voor hem gekocht. Waar hij ook in ligt om te slapen. Soms slaapt hij ook bovenop de zetel. Onze poes mag niet naar buiten want we zijn bang dat hij omver gereden zal worden of niet meer terug zal komen. Hij krijgt bij ons geen melk om te drinken, maar alleen water en droge korrels. Als hij ziek is dan gaan we naar mijn peter, want die is dierenarts.
Aron
klas 5
