vrijdag 6 februari 2009

Dendermonde

Het was vrijdag en de school was gedaan. We gingen naar huis. En mijn mama zei dat er een zot in kindercrèche is binnen gelopen. En beginnen steken naar de verzorgers en de baby’s met een mes. Ik kon het eerst niet geloven. Hoe kan je dat doen. Baby’s jonger dan drie jaar doodsteken. Ze zeggen soms dat iemand zot is. Maar ik denk niet dat hij zot is. Ik denk dat hij geen mens is. Want mensen hebben gevoelens. Hij kan geen gevoelens hebben anders zou hij dat niet doen. Twee baby’s en een verzorgster vermoord. En tien gewonde baby’s. ze hebben geluk één of twee centimeter naar rechts of naar links en ze waren dood. Ze zijn nu misschien niet dood maar wel zwaar gewond. Ze gaan daar voor de rest van hun leven last van hebben. En die ouders. Je hebt gedaan met werken. Je gaat om je kind. De politie staat daar. En ze zeggen dat je kind in het ziekenhuis ligt. Er is een man binnen gegaan en is beginnen steken naar iedereen. De moordenaar zegt eerst niets en dan weet hij van niets meer. Dat hij gewoon bekent. Dan kunnen ze hem in een cel steken en weg laten rotten. Maar zo simpel is dat niet natuurlijk. Ik hoop dat geen enkel mens nog zoiets zal doen. Maar ik vrees er voor.

Cedric
klas 6