maandag 24 november 2008

Van afscheid komen tranen

Een jaar of 3 geleden hadden we een Jack Russel namelijk CASPERTJE. Ze was zo lief. Ze werd al veel gebeten door onze andere hond maar op een dag deed me stiefpapa de deur open en de 2 grote hondjes waren buiten en mijn broer deed op dat moment de voordeur open en CASPERTJE was naar buiten gerend. De grote hond beet Caspertje zo hard. Gelukkig kwam mama er snel tussen. Mama belde snel de veearts. Hij keek bezorgd naar Caspertjes buik. Aan de ene kant was het nog prima maar aan de andere kant kon hij niks meer doen. Wel medicijen geven maar hij zei dat Caspertje toch dood zou gaan. Dan besloten we met pijn in het hart Caspertje te doen inslapen. Mama en ik waren super boos op het andere hondje dus deden we hem ook inslapen. Een paar dagen later kreeg mijn stiefpapa namelijk een hondje. Hij kreeg hem van een boer. We noemden hem Prutske. Ik speelde er elke dag mee, het was zo leuk. Maar Prutske was meer een jachthondje. Ze groef overal in onze tuin putten en ze sprong over onze haag. Dat vond mama niet leuk. Mama heeft dan een kweker gebeld om te zeggen dat Prutske mee mocht. Ik knuffelde hem hard. Ik had tranen in mijn ogen. Ik liep vlug naar mijn slaapkamer om het te verwerken. Mama zag dat ik héél veel verdriet had dus besloot ze een hondje te kopen. Ik wist van niks. Ik was ik op weekend bij mijn papa. Mama zei dat ze een verrassing had voor ons allemaal. Ik vroeg me af wat. Een speelgoedje, nieuwe kleding, een nieuwe auto, een computer? Héél het weekend moest ik afwachten in spanning. Toen werd het zondag. Eindelijk mocht ik naar huis. Vol spanning moest ik een blinddoek opzetten. En ik deed hem af … ik zag een lief, klein hondje. Hij is zo schattig, ik knuffel hem elke dag. Hij slaat dan ook met zijn pootje en is héél lief. We noemden hem Kismo. Nu hopen dat hij blijft want anders is het alweer VAN AFSCHEID KOMEN TRANEN.

Yasmine
klas 5