Ik was 6 jaar oud en het was sinterklaas. Als ieder kind was dat mijn lievelingsdag. Dat was ook de dag dat we 2 nieuwe huisdieren kregen. Het waren cavia’s Knabbel en Piep. Ik was het gelukkigste meisje ooit. En het werd alleen maar beter. Op een dag waren er nog 2 bij Stipje en Woepje. Maar dat kon niet blijven duren. In de zomer bij mijn tante Katrien was het echt cool. Maar toen we naar huis gingen, kreeg ik te horen dat Stipje dood was. Ik was kapot! En als ik thuis mijn cavia’s pak, denk ik nog steeds aan hem. En dat was nog niet alles. 2 jaar geleden moest ik ook nog afscheid nemen Piep. Mijn papa ging eens naar de cavia’s kijken. Toen zei hij dat Piep dood was. Ik dacht dat hij het voor de grap zei. Maar toen ik ging kijken bleek het echt te zijn. Ik nam Knabbel bij mij en ik had het gevoel dat ze mee weende. Ik heb nu nog Knabbel en Woepje en ik hoop dat ze nog lang bij mij blijven.Anne
klas 5
