27 februari 22 jaar geleden is mijn opa en de oma van mijn mama gestorven door een vrachtwagen. Ik vind het spijtig dat ik hem nooit heb gekend want volgens mama was hij een heel lieve man. Maar ja, nu kan het niet meer. Ik kan hem niet echt missen, maar ik mis wel een opa. Ik vind het ook erg voor al die andere mensen die hun familieleden zijn kwijtgeraakt. Twee jaar geleden ben ik meegegaan en nu ga ik ook niet meer mee want het is te emotioneel en dat is niet leuk om al die mensen te zien wenen. Alles samengevat, het was misschien veel leuker geweest als hij niet was gestorven.
Juul
klas 6
