Ik heb soms het gevoel dat mensen een hekel aan mij hebben terwijl dat helemaal niet zo is. Ik weet dat ze geen hekel hebben aan mij maar als mensen boos op mij worden heb ik echt zin om te huilen. Ik ben gewoon niet iemand die direct denkt van: oke die was boos op mij maar nu is het voorbij. Ik denk altijd als iemand boos op mij is dat het nooit voorbij gaat. Ook als we een dag daarna weer zitten te lachen. Ik voel mij altijd nog schuldig. Soms ambeteren mensen in de klas mij, ook als ik alleen wil zijn, komt opeens iedereen er bij. Ik heb soms rust nodig. Ook al ben ik niet zo een rustig kindje. Soms heb ik meestal zin om te huilen en ik denk niet dat dat alleen komt door vermoeidheid.
Anoniem
klas 5/6
