zaterdag 17 april 2010

Mijn kermisvriend

In Dudzele is er ieder jaar kermis. Dat is een periode waar ik ieder jaar steeds weer enorm naar uitkijk want dan zie ik mijn vriend Tom terug. Zijn ouders zijn de eigenaars van de botsauto’s. Ieder jaar komen zij hier vijf dagen staan, dan mag ik altijd helpen met het opbouwen en het afbreken van de piste. Dat is een werk dat ik enorm graag doe want dan kan ik met Tom, zijn ouders en zijn zus helpen.
Het leven van mensen die hele dagen op de kermis staan is een heel apart leven, want van de 12 maanden gaan ze 8 maanden van het ene dorp naar het andere om op de kermis te staan. Ze reizen dan steeds om de zoveel dagen van de ene kermis naar de andere en dat is steeds een grote klus voor Tom want hij gaat ook nog eens fulltime gaan werken. In de tijd dat ze reizen wonen ze in een woonwagen. Enkel Tom slaapt in een caravan omdat hij al veel groter is en al wat privé nodig heeft. Het zijn heel toffe en sociale mensen en ze hebben ook enorm veel vrienden doordat ze steeds ergens anders staan.
Tijdens de periodes dat het kermis is, zie ik Tom niet zoveel en dat vind ik heel jammer. Als het de periode is dat er geen kermis is, zie ik hem af en toe in het weekend en dat vind ik zeer tof. Dan krijg ik ook af en toe eens een muntje om eens gratis op de botsauto’s te kunnen wanneer hij weer in Dudzele staat. Nu is het bijna weer kermis in Dudzele en daar kijk ik alweer naar uit.

Livio
klas 5