Filou was mijn chiwawa. Ik had al altijd zitten zagen om een chiwawa. Op een dag kreeg ik hem. Ik vond dat super die dag zou ik nooit vergeten. Eerst was hij nog wat bang. Maar na een tijd hadden we een goede band. Elke dag gingen we gaan wandelen. Ik vond het super leuk. Mijn broer liet hem wel eens vallen en elke keer weer was ik boos. Hij werd maar groter en groter. Maar één keer is hij weggelopen en we vonden hem nergens meer, ik was erg geschrokken. Maar hij is terug gekomen. Maar ergens in de zomer gingen broer en ik naar school. In de middag zat mijn mama buiten, ze viel in slaap. Maar de deur stond nog op een kiertje. Filou ging naar buiten en ging naar straat en hij kreeg een duw van een brommer of zo, dat wist ze niet. Ze is zo snel mogelijk naar de dierenarts gegaan. De dierenarts zei dat hij alleen in shok was. Hij pakte de spuit om hem te kalmeren maar hij draaide hem om en er kwam bloed uit zijn neus. Toen we van school kwamen, moest ik in de opvang. Ik wist van niets. Mijn mama is me toen komen halen en ze zei dat er iets ergs was gebeurd. Toen zei ze dat Filou dood was, ik schrok me een bult. Ik zal Filou nooit vergeten, ik mis hem nog elke dag.
Obe
klas 5
