Twee jaar geleden ben ik met mijn ouders naar de musical Peter Pan gaan kijken in de stadsschouwburg in Brugge. Als we in de zaal waren wilde ik graag een keer op een balkon zitten maar dat mocht niet. Want we hadden de kaarten er niet voor. Toen dacht ik dat ik ooit eens daarboven wilde zijn. Nu twee jaar later zijn we nog altijd niet naar een voorstelling in de stadsschouwburg geweest. Dus was ik ook nog niet helemaal boven. Op een dag kregen we een aanbod voor een rondleiding voor kinderen achter de schermen van het theater. Dus zijn mijn mama en ik daar naar toe. Aan het begin van de rondleiding stonden we in de inkomhal. Daar heeft de gids een foto getoond van iets dat we moesten zoeken. Als iemand het voorwerp of het ding gevonden had, gaf de gids daarover uitleg. Dan zijn we naar de afgesloten orkestbak gegaan waar er 40 mensen plus de dirigent kunnen zitten. Daarna bezochten wij de kelders. Daar heeft de gids verteld dat bij de renovatie van de schouwburg nog oude stoelen, schilderijen, behang, verf en toneel decors zijn teruggevonden. Toen zijn we in de zaal gekomen. De eerst zeven rijen zijn nog de oude stoelen van vroeger. Je mocht er ook eens op gaan zitten en ik heb gemerkt dat die stoelen veel harder zijn en niet van zelf naar boven klappen. Dan hebben we de balzaal bekeken waar er een mooi parket lag. Daar heeft de gids ons verteld dat ze bij het renoveren onder het tapijt een betonen vloer hebben gevonden. Die werd opengebroken en daaronder lag nog het parket van 144 jaar geleden. Alle planken hebben een nummer gekregen en werden uitgebroken geverfd en er weer ingelegd. Daarna zijn we naar de loges van de burgemeester en de koning gegaan. Daar stonden van die heel gemakkelijke zetels. In de loge van de koning heeft de gids verteld dat de koning de laatste 14 jaar niet naar de schouwburg is geweest. Maar de koningin is al een paar keer in de schouwburg gekomen. De loge van de burgemeester wordt nu niet meer gebruikt omdat de nieuwe burgemeester liever in de zaal zit.
Op het einde van de rondleiding zijn we dan naar de derde verdieping gestapt helemaal naar boven. Dat wat ik altijd al wilde doen. Helemaal boven stonden niet de mooie gemakkelijke zetels die beneden staan maar stonden er houten banken en houten stoelen. Toen de rondleiding gedaan was, dacht ik dat ik tijdens een voorstelling nooit boven wilde zitten omdat de banken zo hard zijn en dat je heel de tijd naar voor moet leunen om het podium te kunnen zien. Boven is het ook verschrikkelijk warm.
Dennis
klas 6
