Soms word je geboren als jongen maar later als je groot wordt dan besef je dat je eigenlijk een meisje wil zijn. Als je geboren wordt dan heb jij een stofje in je hersenen dat je een jongen maakt. Bij sommige wordt dat niet aangemaakt maar een ander stofje dat eigenlijk voor een meisje is. Dan voel je je niet goed in je lichaam. Je wilt een meisje zijn maar als uiterlijk ben je een jongen, dat doet raar . Als je dat dan voor het eerst moet zeggen dan voel je niet goed. Dan denk je dat ze je hopelijk zullen aanvaarden voor wie je bent. Ook de klasgenoten. Als je dat dan uiteindelijk verteld hebt dan zie je dat ze wel bijdraaien. Soms doet het wel nog raar voor de klasgenoten en familie. Als hij anderen soms pest dan pesten zij terug met “jongen” en waarom wil je eigenlijk een meisje zijn en zo nog andere dingen die niet leuk zijn. Je vindt ook wel vrienden en zij vinden dat dan niet erg dan beschermen ze jou ook. Je hebt wel altijd iemand om je heen. Maar laat iemand zoals die wil zijn. Als jij zo bent kan jij er niets aan doen, je bent ook maar een mens. Je moet je niet schamen, zeg het gewoon.
Luna
klas 5
(met dank aan Charlotte Hoogakker voor haar schitterende documentaires "Vreemde E.E.N.D.")