Op een dag was ik met mijn zus buiten aan het spelen in het veld van de boer. Toen zagen ik en mijn zus in de verte een heel jong poesje van misschien 12 weken oud. We liepen er naar toe maar het was bang van ons en het liep heel snel weg. We liepen vlug terug naar ons huis en we haalden wat eten en toen we terug waren was het weg. Een paar dagen later zagen we het weer in het veld. Nog een dag later zat het in de tuin. We gingen zachtjes naar buiten. Toen we buiten waren was het niet meer bang van ons, we konden het zelfs aaien. Toen de boer een keer naar zijn veld ging om de koeien eten te geven vroegen we aan de boer of het zijn poes was. Toen hij zei van neen waren we natuurlijk heel blij. Toen hebben we een plaatsje in onze schuur gemaakt. Dat is nu ongeveer 1 jaar geleden. En Loesje is nog altijd bij ons.
Lars
klas 5
