Dat is een skeelertocht van 25 of 50 km. Het was heel warm weer maar gelukkig was er nog de frisse wind die voor een beetje verkoeling zorgde. Er waren daar ook nog een paar mensen uit onze club die meegereden zijn. De eerste 15 kilometer waren op een rustig tempo op uitstekend asfalt. Daarna was er een pauze en kreeg iedereen een appeltje en een flesje water. Dan moest je kiezen of je met de 25 of 50 kilometer groep meeging. Mijn mama en ik hebben gekozen voor de 25 kilometer want ik vond 50km wel een beetje veel voor het begin. Dan zijn we weer vertrokken aan een iets sneller tempo. Voor sommigen ging het iets te traag waaronder mijn mama en ik. Dus mochten we op lange stukken eens vrij rijden. Ik ben dan eerst met een kleine groep meegereden en we hebben af en toe van kop gewisseld. Maar toen kwam er wat meer wind opsteken en gingen we weer wat trager. Gelukkig heb ik mij dan achter een fietser kunnen zetten. Opeens zegt die fietser dat ik 22 km/u rijd en dat ik nog sneller kan. Dus ik heb dan een beetje versneld en hop ik zat al aan de 24 km/u. Dan zei hij dat ik nog sneller kon en ben altijd maar blijven versnellen tot ik op het einde 31 km/u haalde. Dan zijn we weer in groep aan een rustig tempo verder gereden totdat er een ECHT PRACHTIG stuk asfalt kwam. Het leek alsof je op een biljarttafel rijdt. Dus iedereen mocht weer vrij rijden. Toen ik dan begon was het net alsof ik niet moest duwen en dat ik zomaar vooruitging. Het was zo een goede weg. Je voelde niet eens dat je asfalt onder je wieltjes had. Op het einde van de tocht hebben mama en ik een oranje vlaggetje gekregen met een nummer 1 op. Dat nummer 1 betekent niet dat je eerste was, nee. Dat betekent dat je voor de eerste keer de tocht hebt uitgereden. Er bestaan 18 vlaggen in verschillende kleuren. Dus dat betekent dat je na 18 jaar deel te nemen geen vlaggetje meer krijgt. Maar ik zit (gelukkig) nog niet aan 18. Als ik dan mijn skeelers heb uitgedaan zag ik dat op mijn beide hielen grote blaren waren. Gelukkig heb ik bij het rijden niets gevoeld maar achteraf wel, en vandaag ook nog.
Toen mama en ik weer naar huis reden zagen we de deelnemers die voor de 50 kilometer ronde hadden gekozen. Zij waren ongeveer een uur later. Ik heb gezwaaid maar niemand heeft me gezien of herkend. Jammer. Als het volgend jaar weer zo goed weer wordt dan ga ik zeker nog eens terug meedoen (natuurlijk ook voor vlaggetje nummer 2).
Dennis
klas 6
